ابزار جراحی تشخیصی

اسپکلوم گوش

185,000 تومان

اتوسکوپ

اتوسکوپ MD

تماس بگیرید

اتوسکوپ چیست؟

اتوسکوپ یک ابزار پزشکی رایج است که به پزشکان اجازه می دهد تا به نواحی تنگ، به طور کلی روی سر انسان، و معمولاً گوش، نگاه کنند. اگر نوک سواب پنبه‌ای در گوشتان گیر کرد (مراقب باشید!)، یک اتوسکوپ به کمک آن می‌آید که به آسانی می‌تواند گوش را از نزدیک برای متخصص معاینه کند، تا بتواند بفهمد چه کاری باید انجام دهد. بعد.

اتوسکوپ دو بخش دارد: خود دستگاه دستی که شامل یک لنز و یک منبع نور است. و یک چسب پلاستیکی به نام اسپکولوم، که نزدیک یا داخل گوش قرار می گیرد و امکان دید در عمق حفره های باریک گوش را فراهم می کند. اما اتوسکوپ‌ها به گوش محدود نمی‌شوند – آنها همچنین برای تجزیه و تحلیل فضای داخلی نواحی دیگر مانند بینی و گلو مفید هستند.

نسخه‌های مدرن دستگاه می‌توانند مناطق تاریک را با استفاده از نور خودکار روشن کنند و حتی در تنگ‌ترین گوشه‌های ممکن نیز دیده شوند.

امروزه بسیار ساده به نظر می رسد، اما اساس این دستگاه بنیادی به صدها سال قبل، از طریق نسل های نوآوری برمی گردد.

اتوسکوپ وسیله است برای معاینه گوش.

اتوسکوپ با بزرگتر کردن تصویر داخل گوش به پزشک این اجازه را می دهد تا بتواند به راحتی گوش را معاینه و علل بیماری را تشخیص دهد. این وسیله به طور معمول از یک شیشه ذره بین، اسپکولوم در انتهای یک لوله و یک نور را که داخل گوش را روشن می کند تشکیل شده است.

کاربردهای اتوسکوپ

در بعضی موارد ممکن است دکتر از اتوسکوپ برای معاینه گلو یا داخل بینی استفاده نماید. شایان ذکر است اتوسکوپ های مرکز تجهیزات پزشکی ایران دارای اسپکولوم های یکبار مصرف بوده که بعد از معاینه می بایست تعویض و دور انداخته شوند. ضمن اینکه انواع اسپکولوم را با کیفیت و قیمت مناسب نیز می توانید تهیه نمایید.
در نظر داشته باشید که گوش ارگانی بسیار حساس بوده و به راحتی آسیب می بیند پس باید همواره در نظر داشت که در هنگام معاینه گوش دقت لازم را داشته باشید تا آسیبی به بیمار وارد نشود. در هنگام معاینه گوش به وسیله اتوسکوپ برای بیمارانی که بالای 12 ماه سن دارند می بایست لاله گوش را به سمت بالا کشیده که این امر سبب بازتر شدن کانال گوش می شود و به راحتی می توان گوش را توسط این ابزار معاینه نمود.

برای کودکانی که کمتر از 3 سال دارند می بایست لاله گوش به سمت پایین فشار داده شود به طوری که گوش راست را در موقعیت ساعت 10 گرفته و گوش چپ را در موقعیت ساعت 2 می گیریم.

 

چه کسی اتوسکوپ (و اسپکولوم گوش) را اختراع کرد؟

کلمه اسپکولوم لاتین به معنای آینه است، اما برای توصیف ابزاری است که پزشکان برای بررسی قسمت های قابل مشاهده بدن مانند گوش استفاده می کنند و قبل از اتوسکوپ، این دستگاه به سادگی به عنوان یک اسپکولوم گوش شناخته می شد.

فردی که بیشترین توصیف اولیه از اسپکولوم گوش را به او داده است، به طور گسترده به عنوان یک مبتکر در زمینه پزشکی در نظر گرفته می شود. گای دو شاولیاک، خالق Chirurgia magna، یک سند اولیه در مورد جراحی، به طور کلی به عنوان اولین کسی که مفهوم اسپکولوم شنوایی و بینی را در سال 1363 توصیف کرد، ذکر شده است.

همانطور که ممکن است از زمان بندی حدس بزنید، د شولیاک در زمان دشواری در تاریخ جهان، در میانه همه گیری طاعون معروف به مرگ سیاه، که اروپا را در اواسط قرن چهاردهم ویران کرد، به شهرت رسید. کار او در این زمان دانش او را در مورد روش های جراحی توسعه داد که بعداً به حرفه پزشکی شکل گرفت.

در حالی که د شولیاک اولین بار بود که این اسپکولوم را توصیف کرد، حدود 300 سال طول کشید تا اینکه یک مبتکر پزشکی دیگر در قرن هفدهم واقعاً یکی را ایجاد کرد. ویلهلم فابری که پدر جراحی آلمانی به حساب می آید، یک اسپکولوم شنوایی ایجاد کرد. علیرغم اندازه کوچک گوش انسان، اسپکولوم شنوایی با دست انسان برای مقیاس نشان داده شده است که نشان دهنده اندازه بسیار بزرگ است.

اسپکولوم فشرده‌تر، ساخته شده توسط ژان ژاک پرت (Jean-Jacques Perret) استادکار فرانسوی (که به ویژه تیغ ایمنی مدرن را اختراع کرد) در کاتالوگ‌های ابزار جراحی او برجسته شد.

در قرن نوزدهم، فناوری پزشکی برای گوش شروع به رشد کرد. کلید این تکامل ویلهلم کرامر بود که اعتقاد بر این است که او یکی از اولین متخصصان پزشکی است که در گوش‌شناسی، مطالعه گوش، تخصص داشت.

کرامر در کتاب جراحی شنوایی امروز خود در سال 1863، قیف شنوایی خود را که در انتهای آن دارای یک قیف باریک بود، توصیف کرد که هزاران بار در یک دوره 30 ساله از آن استفاده کرده است.

او نوشت: «هر گونه نقصی که ممکن است در هنگام استفاده به نظر برسد، صرفاً ناشی از عدم مهارت اپراتور است که آن را با دستی بسیار سنگین معرفی یا باز می کند.

شکل اولیه اتوسکوپ در دهه 1830 به لطف ژان پیر بونافونت، مخترع فرانسوی به وجود آمد که دریافت که با هدایت یک منبع نور به داخل گوش با استفاده از آینه، می تواند بهتر به کانال گوش ببیند. کار Bonnafont به نام “speculum autostatique” از پیشرفت‌هایی در میکروسکوپ‌های مدرن در این دوره بهره‌مند شد. اما هنوز جای پیشرفت وجود داشت.

پیشرفت‌های بیشتری از جانب پزشک نظامی بریتانیایی جان برانتون حاصل شد که با ایجاد راهی برای ورود نور بیشتر، اتوسکوپ را بهبود بخشید. برونتون در نسخه‌ای از The Lancet در سال 1865 گفت که از چالش دیدن داخل گوش بیمار الهام گرفته است.