استفاده از نخ بخیه برای بستن زخم را می توان اصلی ترین روش بستن زخم دانست، حتی با توجه به ابداع روشها وتکنیک های جدید مانند گیره و … نمی توان استفاده از نخ بخیه را کنار گذاشت و برای بستن زخم های عمیق تر تقریبا همواره می بایست از نخ بخیه برای بستن زخم استفاده نمود.

دسته بندی نخ بخیه

نخ بخیه یا نخ جراحی به طور کلی به دو دسته قابل جذب و غیر قابل جذب تقسیم می شوند و همانطور که از نام آنها مشخص است نخ های قابل جذب بعد از مدتی جذب بدن شده و نخ های بخیه غیر قابل جذب بعد از بسته شدن زخم می بایست کشیده شوند:

نخ بخیه قابل جذب

1 – نخ بخیه کاتگوت

این نخ بخیه از بافت کلاژن روده گاو تولید می شود.نخ بخیه کاتگوت برای بازسازی سریع بافت مناسب است.لازم به ذکر است در برخی کشورها استفاده از این نخ منسوخ شده است و تنها برای عمل های جراحی دام مورد استفاده قرار می گیرد.

2– نخ بخیه PGCL (پلی گلیکولید-کاپرولاکتون)

این نخ بخیه تک رشته و مصنوعی بوده و برای بافت های نرم و مسدود کردن خونریزی استفاده می شود. این نخ بخیه برای جراحی های قلب و عروق مناسب نیستند.

استفاده از این نخ بخیه در افراد مسن ،اشخاص دچار سوء تغذیه و افرادی که بهبود زخمشان کند است توصیه نمی شود.

3 – نخ جراحی PGA (پلی گلیکولید اسید)

این نخ بخیه قابل جذب چند رشته ای می باشد. مدت جذب این نخ بخیه 90 روز بوده و به رنگ بنفش یا بی رنگ تولید می شود. استحکام زیاد این نخ بخیه و بسیار مناسب برای زخم های وخیم می باشد.

4 – نخ جراحی (PDO (polydioxanone

این نخ مصنوعی و قابل جذب می باشد و بسیار مناسب بافت های داخلی نرم می باشد به طور مثال برای جراحی های قلب و عروق در کودکان و بافت های در حال رشد

5 – نخ بخیه PGCL 

این نوع نخ بخیه توسط بدن تخریب نمی شوند.در صورت استفاده خارجی از این نوع نخ بخیه می بایست حدود 7 الی 7 روز بعد از بخیه زدن برداشته شوند.

نخ بخیه غیر قابل جذب:

•  نخ سیلک خالص
• نخ سیلک روکش دار
• نخ پنبه ای
• نخ کتانی
• نخ سیمی ضد زنگ
• نخ نایلون
• نخ نایلون تک رشته ای
• نخ نایلون چند رشته ای بدون روکش نورالون
• نخ نایلون چند رشته ای روکش دار سرجی لون

کاتگوت از مواد کلاژن تهیه شده از روده گوسفند یا بافت روده گاو ساخته می شود. شماره این نخ ها بین 3 تا 7-0 است.

نخ جراحی کاتگوت بوسیله آنزیم های بدن جذب میشود و به عنوان جسم خارجی در بدن باقی نمی ماند.

عوامل موثر در میزان جذب:

نوع بافت: کاتگوت در بافت های سروزی و مخاطی سریعتر و در چربی زیر پوست، نخ بخیه آهسته تر جذب می شود.

وضعیت بافت: هنگامی که در بافت عفونتی وجود داشته باشد ، سرعت جذب افزایش می یابد.

وضعیت سلامت بیمار: در بیماران دچار سوء تغذیه یا بافت های آزرده سریعتر جذب نخ جراحی صورت می گیرد. در بیماران پیر یا ناتوان ممکن است به مدت طولانی باقی بماند.

هشدار

کاربران بایستی پیش از بکارگیری نخ بخیه برای بستن زخم با روشها و تکنیکهای جراحی مربوط به نخ بخیه غیر قابل جذب آشنا باشند، زیرا خطر باز شدن زخم می تواند بر حسب محل بکارگیری و ماده نخ بخیه مورد استفاده ، متغیر باشد.

همانند هر نوع جسم خارجی تماس طولانی مدت هر نوع نخ بخیه با محلولهای نمکی مانند آنچه در سیستم ادراری یا صفراوی وجود دارد ، می تواند منجر به تشکیل سنگ شود.

محکم بودن کافی گره مستلزم استفاده از تکنیک پذیرفته شده جراحی با گره مسطح و ضربدری بوده و گرههای اضافی بر حسب شرایط جراحی و تجربه جراح مورد نیاز است.

در درمان و برخورد با زخمهای عفونی یا آلوده بایستی روش پذیرفته شده جراحی را بکار گرفت.

در کار با نخ نایلون یا هرگونه نخ بخیه دیگر مانند نخ سیلک ، نخ ویکریل و … بایستی مراقبت کرد که آسیبی به نخ وارد نشود.

از ایجاد آسیب چرخشی یا خرد و له شدگی نخ در اثر استفاده از ابزارهای جراحی از قبیل فورسپس یا سوزنگیر اجتناب کنید.