نحوه استفاده از دمیار

درپوش را از دمیار بردارید.
قبل از هر بار استفاده، 10 تا 15 بار استنشاق را به شدت تکان دهید.
اسپری را به دمیار وصل کنید.
به آرامی نفس بکشید تا ریه هایتان خالی شود. سعی کنید تا جایی که می توانید هوا را خارج کنید.
به آرامی نفس بکش
فاصله بین دندان هایتان را بگذارید و لب هایتان را محکم دور آن ببندید.
سر را بالا نگه داشته
نفس کشیدن را به آرامی از طریق دهان شروع کنید.
با فشار دادن اسپری مواد داخل دمیار جمع می شود.
به آرامی نفس خود را ادامه دهید. تا جایی که می توانید عمیق نفس بکشید.
نفست را نگه دار
دمیار را از دهان خود خارج کنید.
اگر می توانید نفس خود را تا 10 بشمارید. این به دارو اجازه می دهد تا به عمق ریه های شما برسد.
لب های خود را جمع کنید و به آرامی از طریق دهان نفس خود را بیرون دهید.
اگر از داروهای استنشاقی و تسکین دهنده سریع (بتا آگونیست ها) استفاده می کنید، حدود 1 تا 2 دقیقه قبل از مصرف پف بعدی خود صبر کنید.
درپوش ها را دوباره روی اسپری و دمیار قرار دهید.
پس از استفاده از استنشاق، دهان خود را با آب بشویید، غرغره کنید و تف کنید. آب را قورت ندهید. این به کاهش عوارض جانبی داروی شما کمک می کند.
اگر یک بیماری مزمن ریوی مانند آسم یا COPD دارید، یک استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده اغلب نوع اصلی درمان شما است. دستگاه استنشاقی یک دستگاه کوچک و دستی است که دارو را به شکل اسپری که شما در آن تنفس می کنید تحویل می دهد.

استفاده از اسپری ممکن است آسان به نظر برسد، اما بسیاری از مردم از آن به روش صحیح استفاده نمی کنند.

شما باید بدانید که چگونه از استنشاق خود به درستی استفاده کنید تا دارو به ریه های شما برسد و به طور موثر عمل کند. یک دمیار کمک خواهد کرد. دمیار به اسپری متصل می شود و دارو ابتدا وارد لوله دمیار می شود. این به شما امکان می دهد تا راحت تر در دارو نفس بکشید. استفاده از دمیار نسبت به اسپری مستقیم دارو در دهان داروی بسیار کمتری را هدر می دهد. همچنین دریافت زمان دقیق برای فعال کردن استنشاق هنگام نفس کشیدن از اهمیت کمتری برخوردار است.

این دستورالعمل ها برای استفاده از اسپری تنفسی با دمیار است. اول از همه، اگر مدتی است از دستگاه تنفسی استفاده نکرده‌اید، ممکن است لازم باشد آن را پر کنید. دستورالعمل‌های ارائه شده به همراه دستگاه تنفسی خود را در مورد زمان و نحوه انجام این کار مشاهده کنید.

درپوش ها را از دستگاه تنفسی و دمیار بردارید.

به داخل هر دهانه نگاه کنید تا مطمئن شوید که چیزی در آن وجود ندارد. دستگاه استنشاقی را 10 تا 15 بار تکان دهید تا دارو با پیشران مخلوط شود. قطعه دهانی استنشاقی را به انتهای باز دمیار وصل کرده و آن را به صورت عمودی نگه دارید. صاف بایستید یا بنشینید.

تا آخر نفس بکشید تا ریه هایتان خالی شود. دهانی دمیار را طوری در دهان خود قرار دهید که درست در کنار دندان ها و بالای زبان شما قرار بگیرد.

لب های خود را در اطراف دمیار ببندید تا یک مهر و موم محکم ایجاد شود. سر خود را کمی به عقب خم کنید.

همانطور که به آرامی شروع به تنفس از طریق دهان می کنید، یک بار بالای دستگاه تنفسی را فشار دهید. به آرامی و تا جایی که می توانید عمیق نفس بکشید.

دمیار شما ممکن است سوتی داشته باشد که اگر خیلی سریع نفس بکشید به صدا در می آید. دمیار را از دهان خود خارج کنید. نفس خود را به مدت 5 تا 10 ثانیه نگه دارید. این به دارو اجازه می دهد تا به عمق ریه های شما برسد.

به آرامی از طریق دهان نفس بکشید. اگر به پف دوم نیاز دارید، حدود 1 دقیقه قبل از زدن پف بعدی صبر کنید.

درپوش ها را دوباره روی دستگاه تنفسی و دمیار قرار دهید. پس از استفاده از استنشاق، دهان خود را غرغره کرده و با آب بشویید. آب را قورت ندهید.

این به کاهش عوارض جانبی داروی شما کمک می کند. برای اینکه دستگاه تنفسی و دمیار به درستی کار کنند، باید آنها را تمیز نگه دارید.

.