تاریخچه اختراع الکتروکوتر
رواج استفاده از الکتروکوتر اغلب به ویلیام تی بووی (1882-1958) نسبت داده می شود که دارای دکترای فیزیولوژی گیاهی بود، اما امروزه ممکن است او را یک بیوفیزیکدان بدانیم.
بین سال‌های 1914 و 1927، بووی کشف کرد که جریان متناوب فرکانس بالا در محدوده 250000-2000000 هرتز می‌تواند برای برش بافت منعقد شده و به دست آوردن هموستاز استفاده شود و اولین دستگاه الکتروجراحی تجاری را در دانشگاه هاروارد توسعه داد. هاروی کوشینگ (1869-1939) این دستگاه را در جراحی مغز و اعصاب رایج کرد.
او اولین بار در سال 1926 از آن در سالن جراحی استفاده کرد و در بیش از 500 عمل جراحی مغز و اعصاب از آن استفاده کرد. بعداً توسط جراحان دیگر پذیرفته شد.
قبل از بووی، الکتروکوتر به اشکال دیگری نیز موجود بود. کارل فرانتس ناگلشمیت، پزشک برلینی، در سال 1909 در Münchener Medizinische Wochenschrift اصطلاح «دیاترمی» (از واژه‌های یونانی به معنای «گرم شدن از طریق») را ابداع کرد.
ناگلشمیت پیش از این، در کنگره ای در بوداپست، نمونه اولیه دستگاه دیاترمی را که خود طراحی کرده بود، به نمایش گذاشته بود.
در سال 1907، در درسدن، “گرم شدن از طریق” بافت ها توسط جریان های فرکانس بالا را نشان داد و پیشنهاد کرد که از آنها در درمان بیماری های گردش خون و مفاصل استفاده شود. در دهه 1890، نیکولا تسلا (1856-1943) و ژاک-آرسن d’Arsonval (1851-1940) هر دو کاربردهای پزشکی جریان های فرکانس بالا را مطالعه کردند و نشان دادند که آنها برای استفاده در انسان بی خطر هستند.
با این حال، جان مارشال را می‌توان با گزارشی حتی قبل از استفاده از الکتروکوتر جراحی در مورد فیستول پوستی مقاوم در گونه راست یک مرد 25 ساله به دنبال آبسه‌های متعدد نسبت داد.
مارشال در 11 سپتامبر 1818 در الی، کمبریج شایر به دنیا آمد. پدرش ویلیام مارشال (1776-1842)، وکیل دادگستری، و مادرش آن کراپلی (حدود 1793-1861) بود. مارشال در کالج دانشگاه لندن در رشته پزشکی تحصیل کرد و سپس دستیار خصوصی جراح رابرت لیستون شد.
او همچنین متصدی موزه آناتومی آنجا بود و بعداً یک نمایشگر آناتومی بود. او در سال 1866 جراح کامل و سپس پروفسور جراحی شد و جوزف لیستر را در این پست شکست داد. او به ریچارد کواین در تولید نسخه 1848 عناصر آناتومی («آناتومی کواین») کمک کرد.
وی در سال 1844 در مورنینگتون کرسنت در یک مطب خصوصی کار کرد، جایی که با فورد مادوکس براون، اولین هنرمند از مجموعه هنرمندانی که بیماران او نیز بودند، دوست شد. در آن سال او عضو کالج سلطنتی جراحان شد. او در سال 1849 عضو کالج و در سال 1883 رئیس آن شد. او همچنین رئیس انجمن سلطنتی پزشکی و کیورژیکال لندن در 1882-1884 بود. او در سال 1884 بازنشسته شد و در زمان مرگش در سال 1891 رئیس شورای پزشکی عمومی بود.
مارشال یک جراح ماهر و از مدافعان اولیه آنتی‌سپیس لیستری بود. او کتاب‌هایی را برای مخاطبان عمومی منتشر کرد، مانند شرح بدن انسان (1860)، که در آنها آناتومی و فیزیولوژی را برای معلمان و دانش‌آموزان خلاصه کرد. طرح کلی فیزیولوژی: انسانی و مقایسه ای (1867); و آناتومی برای هنرمندان (1878)، بر اساس علاقه شدید او به هنر. او حتی در سال 1873 به عنوان پروفسور آناتومی در آکادمی سلطنتی انتخاب شد که توسط شاعر و هنرمند دانته گابریل روستی، که زیر نظر فورد مادوکس براون تحصیل کرده بود، حمایت می‌شد. مارشال همچنین یک میکروسکوپیست مشتاق، با علاقه به تئوری میکروب، و طراح بخش‌های مدور بیمارستان بود. به عنوان مدافع جنبش بهداشت عمومی، او یکی از اولین کسانی بود که نشان داد وبا ممکن است از طریق آب آشامیدنی پخش شود (اگرچه جان اسنو بیشتر با این ارتباط مرتبط است)، و در سال 1854 گزارشی در مورد شیوع وبا منتشر کرد. در خیابان براد، سنت جیمز. عنوان سخنرانی برادشاو در سال 1883، “نورکتازی یا کشش اعصاب برای تسکین یا درمان درد”، حاوی اولین استفاده ثبت شده از کلمه “نورکتازی” است.
ریچارد کواین (1800-1887)، که مقاله مارشال را برای انجمن خواند، پروفسور آناتومی توصیفی در بیمارستان کالج دانشگاهی بود و جانشین سر چارلز بل شد، که برای او به عنوان نمایشگر ارشد در آناتومی عمل کرده بود. مارشال به نوبه خود به عنوان تظاهر کننده کواین عمل کرد و در سال 1866 جانشین کوئین به عنوان رئیس جراحی در بیمارستان کالج دانشگاه شد.
مارشال وقت خود را برای گفتن هدف مقاله خود به مخاطبانش تلف نکرد – توصیف استفاده از گرمای الکتریسیته در جراحی، و بلافاصله موردی را که باعث شد ابتدا آن را امتحان کند، به تفصیل شرح داد. مردی 25 ساله در گونه راست فیستول داشت که ناشی از آبسه های متوالی بود. فیستول که چرک کثیف را تخلیه می‌کرد، یک و سه چهارم اینچ طول داشت و مسیرش نامنظم بود و از زیر مجرای Stenonian (یعنی پاروتید) در داخل دهان تا پوست گونه امتداد داشت. تلاش های زیادی برای التیام فیستول انجام شده بود که موفقیت آمیز نبود و خود مارشال درمان های مختلفی را امتحان کرد. او آن را با محلولی از سولفات مس تزریق کرد و مجموعه هایی از پرز را که با سولفات مس مرطوب شده بود از طریق آن رد کرد. او سایر محلول های سوزاننده، سولفات روی، نیترات نقره و ید را تزریق کرد.
ویژگی دستگاه الکتروکوتر
- مونوپلار و بایپلار
- توان : 80 وات
- گارانتی: 3 سال
- کمترین میزان نکروز و سرخی بافت نسبت به مدل های ME80 , ME81
- عدم آسیب به پوست صدمه
- گرمای کمتر نسبت به کوترهای مدل ME81 و ME82
متعلقات ME1
- پدال پایی
- پلیت دائم مصرف
- قلم کوتر دائم مصرف
- پنست بایپولار بایونت نان استیک
- کابل پاور
- کابل اتصال به پنست بایپولار نان استیک
- 4 عدد سرقلم
برای خرد ان الکتروکوتر جراحی و همچنین دریافت اطلاعات بیشتر با کارشناسان این مرکز تماس بگیرید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.