قرص فرمالین

قرص فرمالین

پارافورمالدئید  یا قرص فرمالین نام غیررسمی پلی اکسی متیلن، پلیمری از فرمالدئید است (همچنین با نام‌های گیج‌کننده بسیاری مانند «پارافورم»، «فورماژن»، «پارا»، «پلی‌اکسی‌متان» نیز شناخته می‌شود.

این به آرامی به عنوان یک رسوب سفید از تراکم از گونه غالب متاندیول (هیدرات فرمالدئید) در محلول های فرمالدئید (که ممکن است “فرمالین”، “رسمی” یا “فرمالوز” نیز نامیده شود) در حالت ایستاده و در حالت تعادل تشکیل می شود.

محلول عمدتاً از الیگومرها است، اما زمانی که n به اندازه کافی بزرگ شود، ماده به اندازه ای نامحلول می شود که رسوب کند، زمانی که تراکم ممکن است همچنان ادامه داشته باشد.

جامد حاصل ممکن است n محدوده ای از ~ ۸ تا ۱۰۰ یا بیشتر داشته باشد. واکنش به سمت چپ هدایت می شود تا فرمالدئید آزاد شود، با غلظت کم فرمالدئید، و در شرایط اسیدی یا قلیایی تسریع می شود. پارافورمالدئید جامد به وضوح بوی مونومر می دهد (b.p. – 21 درجه سانتیگراد)، بنابراین اساساً وسیله ای مناسب برای تحویل آهسته فرمالدئید است.

فرمالدئید (به عنوان هیدرات) با پروتئین ها واکنش می دهد و آنها را با آمین های ثانویه در پیوند پپتیدی متراکم می کند و با آمین های اولیه در ترمینال N یا زنجیره های جانبی آرژنین، هیستیدین. و باقیمانده های لیزین برای ایجاد پل های متیلن برگشت ناپذی واکنش های مشابهی نیز با گروه -SH از باقی مانده های سیستئین و آمین های DNA و RNA رخ می دهد.

در حالی که چنین واکنش هایی زمانی مفید هستند که بافت برای کارهای بافت شناسی، یا صرفاً نمونه های موزه (یا جسد برای تشریح) ثابت شود، به وضوح در سیستم های زنده مشکل ساز هستند. در واقع، فرمالدئید در حال حاضر به عنوان آلرژی زا، به طور کلی سمی، بسیار سیتوتوکسیک، جهش زا و سرطان زا شناخته شده است، و بنابراین به طور فزاینده ای در بسیاری از زمینه ها تحت کنترل دقیق قرار می گیرد.

از استنشاق بخار باید اجتناب شود (فشار بخار بالا است). این به عنوان یک محرک یا تشدید کننده آسم نقش دارد و جزء اصلی دود آتش سوزی خانه و مه دود فتوشیمیایی است. بنابراین، استفاده از پارافورمالدئید به عنوان یک ماده تشکیل دهنده سیمان ریشه – برای دستیابی به اصطلاح “مومیایی کردن” (یعنی بافت ثابت) – اکنون نامناسب تلقی می شود (البته بدون بحث نیست). گنجاندن مواد قلیایی فقط برای تسریع هیدرولیز و دپلیمریزاسیون مفید است. البته به هر حال عقیم سازی اتفاق می افتد. از خود فرمالدئید نیز استفاده می شود.هیدرولیز اسیدی هگزا متیلن تترامین (حلالیت در آب ~ ۸۵۰ گرم در لیتر، ۲۰ درجه سانتیگراد)، یکی از اجزای یک محصول شناخته شده ریشه، نیز فرمالدئید تولید می کند.

فرمالین قبلا به عنوان یک عامل حساسیت زدایی عاج استفاده می شد و حتی در خمیردندان ها (با طعمی تند!) برای همان اثر فرضی، هرچند ناموفق، گنجانده شده است.

فرمالدئید همچنین به عنوان یک محصول جانبی از پلیمریزاسیون رادیکال آزاد متاکریلات ها (مانند رزین های پر شده) در حضور اکسیژن تشکیل می شود و در این زمینه ممکن است یک عامل کمک کننده در واکنش های نامطلوب باشد.به آرامی در طی یک دوره طولانی آزاد می شود، احتمالاً با تجزیه پراکسیدها.

این ممکن است در مورد پایه‌های پروتز آکریلیک به‌عنوان یک محرک برای استوماتیت دندان مصنوعی یا «دهان دردناک» علاوه بر MMA باقی‌مانده رخ دهد.

از آنجایی که پراکسیدهای پیش ساز از نظر حرارتی پایدار نیستند، در موادی که با حرارت پخته شده اند، تجزیه می شوند و فرمالدئید حاصل ممکن است فرار کند، اگر زمان کافی باشد. در مواد سرمایش، این تجزیه رخ نخواهد داد و بنابراین غلظت موجود بیشتر خواهد بود. اثرات مشابهی در هر سیستم شیمیایی مشابه، مانند سیمان GI به اصطلاح “تغییر یافته با رزین” رخ خواهد داد. این امر بر ارزش حذف لایه مهار شده با اکسیژن تا جایی که ممکن است تأکید می کند.

تخریب سیانواکریلات ها ممکن است از طریق دپلیمریزاسیون توسط هیدرولیز (۱۰§۶.۲)، ابتدا با هیدرولیز ساده استر انجام شود، اما واکنش دیگری رخ می دهد که همچنین فرمالدئید تولید می کند باز هم، این ممکن است منجر به تحریک بافت زنده شود.

موارد استفاده

هنگامی که پارافورمالدئید(قرص فرمالین) دپلیمریزه می شود، فرمالدئید حاصل می تواند به عنوان بخور، ضدعفونی کننده، قارچ کش و تثبیت کننده استفاده شود. پلی اکسی متیلن های با طول زنجیره بلندتر (وزن مولکولی بالا) به عنوان یک ترموپلاستیک استفاده می شود و به عنوان پلاستیک پلی اکسی متیلن (POM, Delrin) شناخته می شود. در گذشته در روش بی اعتبار سارگنتی درمان ریشه استفاده می شد.

پارافورمالدئید تثبیت کننده نیست. باید در محلول به فرمالدئید دپلیمریزه شود. در کشت سلولی، یک روش معمول تثبیت فرمالدئید شامل استفاده از محلول فرمالدئید ۴ درصد در سالین بافر فسفات (PBS) روی یخ به مدت ۱۰ دقیقه است. در تهیه نمونه های بافت شناسی و پاتولوژی، معمولاً مرحله تثبیت با استفاده از فرمالین بافر خنثی ۱۰ درصد (فرمالدئید ۴ درصد) حداقل به مدت ۲۴ ساعت انجام می شود.

همچنین از پارافورمالدئید برای اتصال متقابل پروتئین ها به DNA استفاده می شود، همانطور که در تراشه کروماتین (ایمنی رسوب دهی) استفاده می شود که تکنیکی برای تعیین بخشی از DNA پروتئین های خاص است.

پارافورمالدئید را می توان به عنوان جایگزینی برای فرمالدئید آبی برای تولید مواد اتصال رزینی استفاده کرد که معمولاً همراه با ملامین، فنل یا سایر عوامل واکنش دهنده در ساخت تخته خرده چوب، تخته فیبر با چگالی متوسط ​​و تخته سه لا استفاده می شود.

برای خرید قرص فرمالین و دریافت مشاوره بیشتر با کارشناسان مرکز تجهیزات پزشکی ایران تماس حاصل نمائید.