لارنگوسکوپ چیست؟
لارنگوسکوپ وسیله ای است که پزشک برای بررسی حنجره، از جمله تارهای صوتی، و همچنین ساختارهای مجاور مانند پشت گلو استفاده می کند.
لارنگوسکوپ انواع مختلفی دارد:
در لارنگوسکوپی مستقیم، پزشک می تواند از انواع مختلف لارنگوسکوپ استفاده کند که ابزارهای بلند و نازکی هستند که در انتهای آن یک نور و یک لنز یا دوربین فیلمبرداری کوچک وجود دارد. لارنگوسکوپ از طریق بینی یا دهان و در گلو وارد می شود. برخی از لارنگوسکوپ ها انعطاف پذیر (فیبر نوری) هستند، در حالی که برخی دیگر سفت و سخت هستند. انتخاب نوع استفاده بستگی به دلیل انجام آن دارد.
برای لارنگوسکوپی غیرمستقیم، پزشک نوری را در پشت گلو هدف قرار می‌دهد، معمولاً با پوشیدن روسری که نور روشنی به آن متصل است، و از یک آینه کوچک و کج شده در پشت گلو برای دیدن تارهای صوتی استفاده می‌کند.
چرا نیاز است پزشک بوسیله لارنگوسکوپ حنجره را معاینه کند
چند دلیل وجود دارد که ممکن است نیاز به لارنگوسکوپی داشته باشید:
مشکل گلو
این آزمایش را می توان برای بررسی علل علائم در گلو یا حنجره(مانند مشکل در بلع یا تنفس، تغییرات صدا، بوی بد دهان، یا سرفه یا گلودرد که از بین نمی رود) استفاده کرد. همچنین می توان از لارنگوسکوپ برای مشاهده بهتر ناحیه غیر طبیعی که در آزمایش تصویربرداری (مانند سی تی اسکن) مشاهده می شود، استفاده کرد.
برای گرفتن نمونه بیوپسی از هر ناحیه غیر طبیعی
لارنگوسکوپ می‌تواند برای نمونه‌برداری از تارهای صوتی یا قسمت‌های مجاور گلو (مثلاً برای بررسی اینکه آیا یک ناحیه غیرطبیعی سرطان است یا خیر) استفاده می‌شود.
این کار با عبور ابزارهای بلند و نازک از لارنگوسکوپ، مانند فورسپس کوچک (موچین) برای جمع آوری نمونه ها انجام می شود. نمونه های بیوپسی سپس در آزمایشگاه بررسی می شوند.
برای درمان برخی از مشکلات در حنجره (از جمله برخی از سرطان های اولیه)
بوسیله لارنگوسکوپ می تواند برای درمان برخی از مشکلات در تارهای صوتی یا گلو استفاده شود. به عنوان مثال، ابزارهای بلند و نازک را می توان از لارنگوسکوپ عبور داد تا تومورهای کوچک (تومورها یا پولیپ ها) روی تارهای صوتی را از بین ببرد. یک لیزر کوچک در انتهای یک لارنگوسکوپ نیز می تواند برای سوزاندن نواحی غیر طبیعی استفاده شود.
قبل از معاینه
مطمئن شوید که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در مورد داروهایی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها، گیاهان دارویی و مکمل ها، و همچنین اینکه آیا به هر دارویی حساسیت دارید، اطلاع داشته باشد.
ممکن است از شما خواسته شود چند روز قبل از انجام آزمایش، مصرف داروهای رقیق کننده خون (از جمله آسپرین) یا برخی از داروهای دیگر را متوقف کنید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که حداقل چند ساعت قبل از عمل چیزی نخورید یا ننوشید. پزشک یا پرستار شما دستورالعمل های خاصی را به شما می دهد. حتماً آنها را دنبال کنید و اگر چیزی است که متوجه نمی شوید سؤال بپرسید.
گرفتن آزمون
این روش معمولاً می تواند به عنوان یک روش سرپایی انجام شود (جایی که نیازی به ماندن یک شبه در بیمارستان ندارید).
بسته به نوع آزمایش، ممکن است لازم باشد به پشت روی تخت یا میز دراز بکشید یا بتوانید بنشینید. ابتدا دهان (یا بینی) و گلوی شما با یک داروی بی حس کننده اسپری می شود. در موارد کمتر، ممکن است برای آزمایش خواب (تحت بیهوشی عمومی) باشید.
اگر بیدار هستید، قرار دادن اسکوپ ممکن است در ابتدا باعث سرفه شما شود. با شروع کار داروی بی حس کننده، این کار متوقف می شود.
لارنگوسکوپی انعطاف پذیر ممکن است فقط حدود ۱۰ دقیقه طول بکشد، اما سایر انواع لارنگوسکوپی بسته به کاری که انجام می شود ممکن است بیشتر طول بکشد.
بعد از آزمون
پس از انجام عمل، برای مدتی از نزدیک تحت نظر خواهید بود تا مطمئن شوید که هیچ عارضه ای ندارید.
دهان و گلوی شما احتمالاً برای چند ساعت بی حس می شود. تا زمانی که بی حسی از بین نرود، مجاز به خوردن یا نوشیدن نخواهید بود. هنگامی که بی حسی برطرف شد، ممکن است برای روز بعد یا بیشتر دچار گلودرد، سرفه (که ممکن است در ابتدا مقداری خون باشد)، یا گرفتگی صدا داشته باشید.
اگر این عمل را به صورت سرپایی انجام داده اید، به احتمال زیاد می توانید پس از چند ساعت به خانه برگردید، اما ممکن است به دلیل داروها یا بیهوشی هایی که دریافت کرده اید، نیاز به سوار شدن به خانه داشته باشید. بسیاری از مراکز افراد را برای رفتن به خانه با تاکسی یا سرویس اشتراک سواری مرخص نمی کنند، بنابراین ممکن است به کسی برای رسیدن به خانه نیاز داشته باشید. اگر حمل و نقل ممکن است مشکل ساز باشد، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خط مشی بیمارستان یا مرکز جراحی خود برای استفاده از یکی از این خدمات صحبت کنید. بسته به موقعیت ممکن است منابع دیگری برای بازگشت به خانه در دسترس باشد.
پزشک یا پرستار شما باید دستورالعمل‌های خاصی را در مورد کارهایی که می‌توانید انجام دهید یا نمی‌توانید در ساعات بعد از آزمایش به شما ارائه دهد.
اگر بیوپسی به عنوان بخشی از روش انجام شود، نتایج معمولاً ظرف چند روز در دسترس خواهد بود، اگرچه برخی از آزمایش‌ها روی نمونه‌های بیوپسی ممکن است بیشتر طول بکشد. پس از انجام عمل باید با پزشک خود مشورت کنید تا نتایج خود را به دست آورید.
عوارض جانبی
لارنگوسکوپی معمولا بی خطر است، اما خطر کمی وجود دارد:
- واکنش به بیهوشی
- خونریزی در گلو
- عفونت
- گرفتگی صدا
پزشک یا پرستار شما باید دستورالعمل‌های خاصی را در مورد اینکه چه زمانی ممکن است نیاز باشد با مطب تماس بگیرید، به شما بدهد. مطمئن شوید که متوجه شده اید چه زمانی باید تماس بگیرید.
انواع لارنگوسکوپ
- لارنگوسکوپ مکینتاش (این نوع دارای تیغه های منحنی می باشد)
- لارنگوسکوپ میلر (این نوع دارای تیغه های مستقیم و صاف می باشد)
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.