نگاه کلی
آبله مرغان عفونت ناشی از ویروس واریسلا-زوستر است. با تاول های کوچک و پر از مایعات باعث ایجاد بثورات خارش دار می شود. آبله مرغان برای افرادی که به این بیماری مبتلا نبوده و یا واکسینه نشده اند بسیار مسری است. امروزه واکسنی در دسترس است که از کودکان در برابر آبله مرغان محافظت می کند. واکسیناسیون معمول توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه می شود.
واکسن آبله مرغان یک روش ایمن و موثر برای جلوگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است.
علائم آبله مرغان
بثورات تاول دار خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان ۱۰ تا ۲۱ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولاً حدود پنج تا ۱۰ روز طول می کشد. سایر علائم و نشانه ها ، که ممکن است یک تا دو روز قبل از بثورات ظاهر شود ، شامل موارد زیر است:
- تب
- از دست دادن اشتها
- سردرد
- خستگی و احساس عمومی ناخوشی (ضعف)
هنگامی که بثورات آبله مرغان ظاهر شد ، سه مرحله را طی می کند:
- برجستگی های صورتی یا قرمز برجسته (پاپول ها) که طی چند روز بروز می کنند
- تاول های کوچک پر از مایع (وزیکول) ، که تقریباً در یک روز تشکیل می شوند و سپس می شکند و نشت می کنند
- پوسته و دلمه ، که تاول های شکسته را می پوشاند و بهبود آن چندین روز دیگر طول می کشد
برجستگی های جدید برای چندین روز همچنان ظاهر می شوند ، بنابراین ممکن است هر سه مرحله بثورات را داشته باشید – برجستگی ، تاول و ضایعات پوستی همزمان. قبل از بروز بثورات می توانید ویروس را به افراد دیگر منتقل کنید و ویروس تا زمانی که تمام تاول های شکسته پوسته نشود ، مسری است.
این بیماری به طور کلی در کودکان سالم خفیف است. در موارد شدید ، بثورات می تواند کل بدن را بپوشاند ، و ممکن است ضایعات در گلو ، چشم ها و غشاهای مخاطی مجرای ادرار ، مقعد و واژن ایجاد شود.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان این بیماری را داشته باشید ، با پزشک خود مشورت کنید. او معمولاً می تواند با بررسی بثورات و در نظر گرفتن علائم دیگر ، آبله مرغان را تشخیص دهد. پزشک شما همچنین می تواند در صورت لزوم داروهایی را برای کاهش شدت آبله مرغان و درمان عوارض تجویز کند. برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران در اتاق انتظار ، برای تعیین وقت قبلی تماس بگیرید و ذکر کنید که فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان آبله مرغان داشته باشید.
همچنین ، اگر پزشک شما را در جریان قرار دهد:
- بثورات به یک یا هر دو چشم گسترش می یابد.
- بثورات بسیار قرمز ، گرم یا حساس می شوند. این می تواند نشان دهنده عفونت ثانویه باکتریایی پوست باشد.
- این بثورات با سرگیجه ، گمراهی ، ضربان قلب سریع ، تنگی نفس ، لرزش ، از دست دادن هماهنگی عضلات ، وخیم تر شدن سرفه ، استفراغ ، سفتی گردن یا تب بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) همراه است.
- هر کس در خانه با سیستم ایمنی بدن خود مشکلی دارد یا کمتر از ۶ ماه است.
علل آبله مرغان
عفونت آبله مرغان توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. این می تواند از طریق تماس مستقیم با بثورات گسترش یابد. همچنین هنگامی که فرد مبتلا به آبله مرغان است ، سرفه یا عطسه می کند و شما قطره های هوا را استشمام می کنید ، می تواند گسترش یابد.
عوامل خطر
خطر ابتلا به ویروس واریسلا-زوستر که باعث آبله مرغان می شود ، در صورتی که قبلاً آبله مرغان نداشته باشید یا واکسن آبله مرغان نداشته باشید ، بیشتر است. واکسیناسیون برای افرادی که در مراکز مراقبت از کودکان یا مدرسه کار می کنند بسیار مهم است.
اکثر افرادی که آبله مرغان داشته اند یا واکسینه شده اند بر ضد آبله مرغان در برابر آبله مرغان ایمن هستند. چند نفر می توانند بیش از یک بار به آبله مرغان مبتلا شوند ، اما این موارد نادر است. اگر واکسینه شده اید و هنوز آبله مرغان دارید ، علائم معمولاً خفیف تر ، تاول های کمتری دارند و تب خفیف یا بدون تب دارند.
عوارض آبله مرغان
این بیماری به طور معمول یک بیماری خفیف است. اما می تواند جدی باشد و منجر به عوارضی از جمله شود:
- عفونت های باکتریایی پوست ، بافت های نرم ، استخوان ها ، مفاصل یا جریان خون
- کمبود آب بدن
- پنومونی
- التهاب مغز (انسفالیت)
- سندرم شوک سمی
- سندرم ری در کودکان و نوجوانانی که هنگام آبله مرغان آسپرین مصرف می کنند
- مرگ
چه کسی در معرض خطر است؟
افرادی که بیشتر در معرض خطر عوارض آبله مرغان هستند عبارتند از:
- نوزادان و نوزادانی که مادران آنها هرگز آبله مرغان یا واکسن نداشته اند
- نوجوانان و بزرگسالان
- زنان بارداری که آبله مرغان نداشته اند
- افرادی که سیگار می کشند
- افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها با دارو مانند شیمی درمانی یا بیماری مانند سرطان یا HIV ضعیف می شود
- افرادی که داروهای استروئیدی را برای بیماری یا بیماری دیگری مانند آسم مصرف می کنند
آبله مرغان و بارداری
وزن کم هنگام تولد و ناهنجاری های اندام بیشتر در بین نوزادانی دیده می شود که از زنانی که در اوایل بارداری خود به آبله مرغان آلوده اند متولد می شوند. هنگامی که یک مادر در هفته قبل از تولد یا در طی دو روز پس از زایمان به آبله مرغان آلوده شود ، خطر ابتلا به عفونت جدی و تهدید کننده زندگی در کودک او بیشتر است.
اگر باردار هستید و از این بیماری در امان نیستید ، در مورد خطرات پیش روی شما و فرزند متولد نشده با پزشک خود صحبت کنید.
آبله مرغان و زونا
اگر مبتلا به آبله مرغان شده اید ، در معرض عارضه ای به نام زونا هستید. ویروس واریسلا-زوستر پس از بهبود عفونت پوستی در سلول های عصبی شما باقی می ماند. سالها بعد ، ویروس می تواند دوباره به صورت زونا فعال شود و دوباره ظاهر شود – یک گروه دردناک از تاول های کوتاه مدت. این ویروس به احتمال زیاد در بزرگسالان مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره ظاهر می شود.
درد زونا می تواند بعد از از بین رفتن تاول ها مدت زیادی ادامه داشته باشد. به این حالت نورالژی پس از گرما گفته می شود و می تواند شدید باشد.
واکسن زونا برای بزرگسالانی که آبله مرغان داشته اند توصیه می شود. شینگریکس برای افراد ۵۰ سال به بالا تأیید شده و توصیه می شود ، از جمله کسانی که قبلاً واکسن دیگری برای زونا (زوستاواکس) دریافت کرده اند. زونا که تا ۶۰ سالگی توصیه نمی شود ، دیگر در ایالات متحده فروخته نمی شود.
جلوگیری از ابتلا به این بیماری
واکسن این بیماری بهترین راه پیشگیری از این بیماری است. کارشناسان CDC تخمین می زنند که این واکسن برای تقریباً ۹۸٪ افرادی که هر دو دوز توصیه شده را دریافت می کنند ، از ویروس محافظت کامل می کند. وقتی واکسن از محافظت کامل برخوردار نباشد ، به طور قابل توجهی از شدت آبله مرغان می کاهد.
واکسن (Varivax) برای موارد زیر توصیه می شود:
بچه های جوان
در ایالات متحده ، کودکان به عنوان بخشی از برنامه معمول واکسیناسیون کودکان ، دو دوز واکسن واریسلا را دریافت می کنند اولی بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماه و دومی بین سنین ۴ تا ۶ سال.
این واکسن را می توان با واکسن سرخک ، اوریون و سرخچه ترکیب کرد ، اما برای برخی از کودکان در سنین ۱۲ تا ۲۳ ماهگی ، این ترکیب ممکن است خطر تب و تشنج از واکسن را افزایش دهد. نکات مثبت و منفی ترکیب واکسن ها را با پزشک کودک خود در میان بگذارید.
کودکان بزرگتر واکسینه نشده
کودکان ۷ تا ۱۲ ساله که واکسینه نشده اند باید دو دوز واکسن واریسلا را دریافت کنند که حداقل سه ماه از یکدیگر فاصله داشته باشد. کودکان ۱۳ سال به بالا که واکسینه نشده اند نیز باید دو دوز واکسن را دریافت کنند ، حداقل با فاصله چهار هفته.
بزرگسالان واکسینه نشده که هرگز آبله مرغان نگرفته اند و در معرض خطر قرار گرفتن در معرض قرار دارند.
این شامل کارکنان مراقبت های بهداشتی ، معلمان ، کارمندان مراقبت از کودکان ، مسافران بین المللی ، پرسنل نظامی ، بزرگسالانی است که با کودکان خردسال زندگی می کنند و همه زنان در سن باروری.
بزرگسالانی که هرگز این بیماری را نداشته اند یا واکسینه نشده اند ، معمولاً دو دوز واکسن را با فاصله چهار تا هشت هفته دریافت می کنند. اگر به خاطر ندارید آبله مرغان داشته اید یا واکسن زده اید ، آزمایش خون می تواند مصونیت شما را تعیین کند.
واکسن برای:
- زنان حامله
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، مانند کسانی که به ویروس HIV آلوده شده اند یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند
- افرادی که به ژلاتین یا آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت دارند
اگر در مورد نیاز به واکسن مطمئن نیستید با پزشک خود صحبت کنید. اگر قصد باردار شدن دارید ، با پزشک خود مشورت کنید تا قبل از بارداری کودک از بروز واکسن های خود مطلع باشید.
تشخیص آبله مرغان
پزشکان به طور کلی آبله مرغان را بر اساس بثورات تشخیص می دهند.
در صورت تردید در تشخیص ، آبله مرغان را می توان با آزمایش های آزمایشگاهی ، از جمله آزمایش خون یا کشت نمونه های ضایعه ، تأیید کرد.
درمان
در کودکان سالم در غیر این صورت ، این بیماری معمولاً نیازی به درمان پزشکی ندارد. ممکن است پزشک برای رفع خارش آنتی هیستامین تجویز کند. اما در بیشتر موارد ، این بیماری مجاز است که روند خود را طی کند.
اگر در معرض خطر بالای عوارض هستید
برای افرادی که در معرض خطر عوارض ناشی از آبله مرغان هستند ، پزشکان بعضی اوقات داروهایی را برای کوتاه کردن طول عفونت و کمک به کاهش خطر عوارض تجویز می کنند.
اگر شما یا فرزندتان در معرض خطر بالای عوارض هستید ، ممکن است پزشک داروی ضد ویروسی مانند آسیکلوویر (Zovirax ، Sitavig) را به شما پیشنهاد دهد. این دارو در صورت تجویز ۲۴ ساعت پس از بروز بثورات ، ممکن است از شدت آبله مرغان بکاهد. داروهای ضد ویروس دیگر مانند والاسیکلوویر (والترکس) و فامسیکلوویر نیز ممکن است از شدت بیماری بکاهند ، اما ممکن است برای همه تأیید یا مناسب نباشد.
در برخی موارد ، پزشک ممکن است واکسن آبله مرغان را در طی سه تا پنج روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ، توصیه کند. این می تواند از بیماری جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهد.
درمان عوارض
در صورت بروز عوارض ، پزشک درمان مناسب را تعیین می کند. وی ممکن است برای عفونت های پوستی و ذات الریه آنتی بیوتیک تجویز کند. التهاب مغزی (انسفالیت) معمولاً با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
برای کمک به تسکین علائم یک مورد آبله مرغان بدون عارضه ، این اقدامات خود مراقبتی را دنبال کنید.
از خاراندن خودداری کنید
خراش می تواند باعث ایجاد زخم ، بهبودی کند و خطر آلودگی زخم ها را افزایش دهد. اگر کودک شما نمی تواند خراشیدن را متوقف کند:
مخصوصاً شب ها روی دست های او دستکش بگذارید
ناخن های او را کوتاه کنید
خارش و سایر علائم را برطرف کنید
بثورات آبله مرغان ممکن است بسیار خارش دار باشد و گاهی اوقات وزیکول های شکسته گزش دارند. این ناراحتی ها ، همراه با تب ، سردرد و خستگی می تواند هر کس را بدبخت کند. برای تسکین ، سعی کنید:
- یک حمام خنک همراه با جوش شیرین ، استات آلومینیوم (دومبورو ، دیگران) ، بلغور جو دوسر نپخته یا بلغور جو دوسر کلوئیدی – یک جو دوسر ریز آسیاب شده که برای خیساندن درست شده است.
- لوسیون کالامین روی نقاط لکه دار می زند.
- در صورت ایجاد زخم آبله مرغان در دهان ، یک رژیم نرم و ملایم وجود دارد.
- آنتی هیستامین هایی مانند دیفن هیدرامین (بنادریل ، دیگران) برای خارش. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید کودک شما با خیال راحت می تواند آنتی هیستامین مصرف کند.
- استامینوفن (تایلنول ) برای تب خفیف.
اگر تب بیش از چهار روز طول کشید و بالاتر از ۱۰۲ است ، با پزشک خود تماس بگیرید. و به کودکان و نوجوانان مبتلا به این بیماری آسپرین ندهید زیرا می تواند منجر به یک بیماری جدی به نام سندرم ری شود.
قبل از دادن هر نوع داروی ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) – مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB) به کسی که مبتلا به آبله مرغان است با پزشک خود صحبت کنید. برخی مطالعات نشان می دهد این نوع دارو ممکن است منجر به عفونت های پوستی یا آسیب بافتی شود.
برای خرید تجهیزات پزشکی یا استعلام از قیمت تجهیزات پزشکی با کارشناسان مدیرانسنتر تماس حاصل فرمائید.