نگاه اجمالی
فتق وقتی اتفاق می افتد که بافتی مانند بخشی از روده از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات شکم بیرون زده باشد. برآمدگی حاصل می تواند دردناک باشد ، به ویژه هنگام سرفه ، خم شدن یا بلند کردن جسم سنگین.
فتق لزوماً خطرناک نیست. به خودی خود بهبود نمی یابد و می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. پزشک شما احتمالاً جراحی را برای رفع فتق که دردناک یا بزرگ شده است ، توصیه می کند. ترمیم فتق اینگوینال یک روش جراحی رایج است.
علائم
علائم و نشانه ها شامل موارد زیر است:
- برآمدگی در ناحیه دو طرف استخوان شرمگاه شما ، که در حالت ایستاده مشخصتر می شود ، خصوصاً در صورت سرفه یا کشیدگی
- احساس سوزش یا درد در برآمدگی
- درد یا ناراحتی در کشاله ران ، به ویژه هنگام خم شدن ، سرفه یا بلند کردن
- یک احساس سنگین یا کشنده در کشاله ران شما
- ضعف یا فشار در کشاله ران شما
- گاهی اوقات ، هنگامی که روده بیرون زده به کیسه بیضه پایین می آید ، درد و تورم در اطراف بیضه ها ایجاد می شود
علائم و نشانه ها در کودکان
فتق اینگوینال در نوزادان و کودکان در نتیجه ضعف دیواره شکم است که از بدو تولد وجود دارد. گاهی اوقات فتق فقط در صورت گریه ، سرفه یا فشار در هنگام دفع ، قابل مشاهده است. او ممکن است تحریک پذیر باشد و اشتهایش کمتر از حد معمول باشد.
در کودک بزرگتر ، وقتی کودک سرفه می کند ، در طی مدفوع فشار می آورد یا برای مدت طولانی بایستد ، بیشتر مشخص می شود.
علائم دردسر
اگر نمی توانید فتق را به داخل فشار دهید ، ممکن است محتویات فتق در دیواره شکم به دام بیفتد. فتق حبس شده می تواند خفه شود ، و این باعث قطع جریان خون در بافت محبوس شده می شود. اگر فتق خفه نشده درمان نشود ، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
علائم و نشانه های فتق خفه شده شامل موارد زیر است:
- حالت تهوع ، استفراغ یا هر دو
- تب
- درد ناگهانی که به سرعت تشدید می شود
- برآمدگی فتق که قرمز ، بنفش یا تیره می شود
- عدم توانایی حرکت روده یا دفع گاز
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر برآمدگی قرمز ، بنفش یا تیره شد یا علائم یا نشانه های دیگری از فتق غرق شده مشاهده کردید ، فوراً مراقبت کنید.
در صورت داشتن برآمدگی دردناک یا قابل توجه در کشاله ران در دو طرف استخوان شرمگاه خود به پزشک مراجعه کنید. برآمدگی هنگام ایستادن بیشتر به چشم می آید و اگر دست خود را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید ، معمولاً آن را احساس خواهید کرد.
علل ابتلا
برخی از فتق های مغبنی دلیل مشخصی ندارند. موارد دیگر ممکن است در نتیجه موارد زیر رخ دهد:
- افزایش فشار داخل شکم
- یک نقطه ضعف موجود در دیواره شکم
- فشار آوردن هنگام حرکات روده یا ادرار کردن
- فعالیت شدید
- بارداری
- سرفه یا عطسه مزمن
در بسیاری از افراد ، ضعف دیواره شکم که منجر به فتق اینگوینال می شود قبل از تولد هنگامی رخ می دهد که ضعف در عضله دیواره شکم به درستی بسته نشود. سایر فتق های اینگوینال در اواخر زندگی هنگامی که عضلات به دلیل افزایش سن ، فعالیت بدنی شدید یا سرفه همراه با سیگار ضعیف یا خراب می شوند ، ایجاد می شوند.
نقاط ضعف نیز می توانند در اواخر زندگی در دیواره شکم ، به ویژه پس از آسیب یا جراحی شکم ، ایجاد شوند.
در مردان ، نقطه ضعف معمولاً در کانال اینگوینال رخ می دهد ، جایی که طناب اسپرماتیک وارد کیسه بیضه می شود. در زنان ، کانال اینگوینال یک رباط را حمل می کند که به نگه داشتن رحم کمک می کند و گاهی اوقات در جایی که بافت همبند رحم به بافت اطراف استخوان شرمگاهی متصل می شود ، فتق ایجاد می شود.
عوامل خطر
عواملی که در ایجاد فتق مغبنی نقش دارند عبارتند از:
مرد بودن
مردان هشت برابر بیشتر از زنان در معرض فتق هستند.
بزرگتر بودن
با افزایش سن عضلات ضعیف می شوند.
سفید بودن
سابقه خانوادگی
شما یکی از اقوام نزدیک خود دارید ، مانند پدر یا مادر یا خواهر و برادر ، که این بیماری را دارد.
سرفه مزمن
مانند سیگار کشیدن.
یبوست مزمن
یبوست باعث خستگی در هنگام حرکات روده می شود.
بارداری
باردار بودن می تواند عضلات شکم را ضعیف کرده و باعث افزایش فشار در داخل شکم شود.
تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد
فتق اینگوینال بیشتر در نوزادانی دیده می شود که زودرس یا با وزن کم به دنیا می آیند.
فتق یا ترمیم فتق قبلی
حتی اگر فتق قبلی شما در دوران کودکی اتفاق افتاده باشد ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فتق مغبنی دیگر هستید.
عوارض فتق
عوارض شامل موارد زیر است:
فشار بر بافت های اطراف
بیشتر فتق های اینگوینال اگر با جراحی ترمیم نشوند با گذشت زمان بزرگ می شوند. در مردان ، فتق های بزرگ می توانند به کیسه بیضه گسترش یافته و باعث درد و تورم شوند.
فتق حبس شده
اگر محتویات در نقطه ضعف دیواره شکم به دام بیفتد ، محتویات آن می تواند روده را مسدود کند و منجر به درد شدید ، حالت تهوع ، استفراغ و عدم توانایی در اجابت مزاج یا دفع گاز شود.
جلوگیری
نمی توانید از نقص مادرزادی که شما را مستعد ابتلا به مشکل می کند ، جلوگیری کنید. با این وجود می توانید فشار وارد بر عضلات و بافت های شکم خود را کاهش دهید. مثلا:
وزن سالم داشته باشید
با پزشک خود در مورد بهترین برنامه ورزشی و رژیم غذایی صحبت کنید.
بر غذاهای پرفیبر بخورید
میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل حاوی فیبر هستند که می توانند به جلوگیری از یبوست و صافی کمک کنند.
اشیا سنگین را با احتیاط بلند کنید یا از بلند کردن اجتناب کنید
اگر باید چیز سنگینی را بلند کنید ، همیشه از زانو خم شوید نه کمر.
سیگار
سیگار کشیدن علاوه بر نقش آن در بسیاری از بیماری های جدی ، سرفه مزمن ایجاد می کند که می تواند منجر به تشدید فتق شود.
تشخیص فتق
معاینه بدنی معمولاً تمام مواردی است که برای تشخیص لازم است. پزشک شما برآمدگی در ناحیه کشاله ران را بررسی می کند. از آنجا که ایستادن و سرفه باعث برجسته شدن می شود ، به احتمال زیاد از شما خواسته می شود بایستید و سرفه کنید یا فشار وارد کنید.
اگر تشخیص به راحتی آشکار نشود ، پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی شکم ، سی تی اسکن یا MRI را تجویز کند.
درمان فتق
فتق بزرگ یا دردناک معمولاً برای رفع ناراحتی و جلوگیری از عوارض جدی به جراحی نیاز دارد.
دو نوع عمل وجود دارد ترمیم فتق باز و ترمیم فتق با حداقل تهاجم.
ترمیم فتق باز
در این روش ، که ممکن است با بی حسی موضعی و آرام بخشی یا بیهوشی عمومی انجام شود ، جراح برشی در کشاله ران شما ایجاد می کند و بافت بیرون زده را به داخل شکم شما هل می دهد. سپس جراح ناحیه ضعیف شده را می دوزد و اغلب آن را با مش مصنوعی (هرنیوپلاستی) تقویت می کند. سپس دهانه با بخیه ، منگنه یا چسب جراحی بسته می شود.
پس از جراحی ، شما تشویق می شوید که در اسرع وقت حرکت کنید ، اما ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بتوانید فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید.
ترمیم حداقل تهاجم
در این روش که به بیهوشی عمومی نیاز دارد ، جراح از طریق چندین برش کوچک در شکم شما عمل می کند. جراح ممکن است از ابزار لاپاراسکوپی یا رباتیک برای ترمیم فتق شما استفاده کند. از گاز برای تورم شکم شما استفاده می شود تا اندام های داخلی راحت تر دیده شود.
یک لوله کوچک مجهز به دوربین کوچک (لاپاراسکوپ) در یک برش قرار می گیرد. با راهنمایی دوربین ، جراح ابزارهای ریزی را از طریق برشهای کوچک دیگر برای ترمیم فتق با استفاده از مش مصنوعی وارد می کند.
افرادی که ترمیم کم تهاجمی دارند ممکن است پس از جراحی ناراحتی و اسکار کمتری داشته و سریعتر به فعالیت های عادی خود برگردند. نتایج طولانی مدت جراحی لاپاراسکوپی و جراحی باز قابل مقایسه است.
جراحی کم تهاجمی فتق به جراح این امکان را می دهد تا از بافت اسکار ناشی از ترمیم فتق قبلی جلوگیری کند ، بنابراین ممکن است انتخاب خوبی برای افرادی باشد که پس از جراحی باز فتق مجدداً عود می کنند. همچنین ممکن است انتخاب خوبی برای افراد مبتلا به فتق در دو طرف بدن باشد (دو طرفه).
همانند جراحی باز ، ممکن است چند هفته طول بکشد تا بتوانید به سطح فعالیت معمول خود برگردید.
منبع: کلینیک میو