بررسی اجمالی
منوراژی اصطلاح پزشکی برای دوره های قاعدگی با خونریزی غیرطبیعی شدید یا طولانی است. اگرچه خونریزی شدید قاعدگی یکی از نگرانی های رایج است ، اما اکثر خانم ها آنقدر خونریزی را تجربه نمی کنند که به عنوان منوراژی تعریف شود.
با منوراژی ، در دوران پریود نمی توانید فعالیت های معمول خود را انجام دهید زیرا خونریزی و گرفتگی زیادی دارید. اگر از پریود خود می ترسید زیرا خونریزی قاعدگی زیادی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از روش های درمانی موثر برای منوراژی وجود دارد.
علائم منوراژی یا ازدیاد خونریزی قاعدگی
علائم و نشانه های منوراژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- چند ساعت متوالی هر ساعت یک یا چند نوار بهداشتی یا تامپون را خیس کنید
- نیاز به استفاده از محافظت بهداشتی مضاعف برای کنترل جریان قاعدگی دارید
- نیاز به بیدار شدن برای تغییر محافظت بهداشتی در طول شب است
- خونریزی بیش از یک هفته
- عبور لخته های خون بزرگتر از یک چهارم
- محدود کردن فعالیتهای روزمره به دلیل جریان شدید قاعدگی
- علائم کم خونی ، مانند خستگی ، خستگی یا تنگی نفس
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر تجربه کردید قبل از امتحان برنامه ریزی شده بعدی خود به دنبال کمک پزشکی باشید:
- خونریزی واژن به حدی شدید که حداقل یک پد یا تامپون در ساعت را بیش از دو ساعت خیس کند
- خونریزی بین پریود یا خونریزی نامنظم از واژن
- هرگونه خونریزی واژینال پس از یائسگی
دلایل ازدیاد خونریزی قاعدگی
در برخی موارد ، علت خونریزی شدید قاعدگی ناشناخته است ، اما تعدادی از شرایط ممکن است باعث منوراژی شود. علل شایع عبارتند از:
عدم تعادل هورمون ها
در یک چرخه قاعدگی طبیعی ، تعادل بین هورمون های استروژن و پروژسترون باعث می شود که تجمع مخاط رحم (آندومتر) تنظیم شود ، که در دوران قاعدگی از بین می رود. اگر عدم تعادل هورمونی رخ دهد ، آندومتر بیش از حد ایجاد می شود و در نهایت با خونریزی شدید قاعدگی از بین می رود.
تعدادی از شرایط می توانند باعث عدم تعادل هورمون ها شوند ، از جمله سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ، چاقی ، مقاومت به انسولین و مشکلات تیروئید.
اختلال در عملکرد تخمدان ها
اگر تخمدان های شما در طی چرخه قاعدگی تخمک آزاد نکنند (تخمک گذاری کنند) ، بدن شما مانند هورمون قاعدگی طبیعی هورمون پروژسترون تولید نمی کند. این منجر به عدم تعادل هورمون می شود و ممکن است منجر به منوراژی شود.
فیبروئید رحم
این تومورهای غیرسرطانی (خوش خیم) رحم در سالهای باروری شما ظاهر می شوند. فیبروم رحم ممکن است باعث خونریزی شدیدتر از حد طبیعی یا طولانی مدت قاعدگی شود.
پولیپ
رشد کوچک و خوش خیم در پوشش رحم (پولیپ های رحم) ممکن است باعث خونریزی شدید یا طولانی مدت قاعدگی شود.
آدنومیوز
این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که غدد آندومتر در عضله رحم قرار می گیرند و اغلب باعث خونریزی شدید و دوره های دردناک می شوند.
دستگاه داخل رحمی (IUD)
منوراژی عارضه جانبی شناخته شده استفاده از دستگاه داخل رحمی غیر هورمونی برای کنترل بارداری است. پزشک به شما کمک می کند تا برای گزینه های مدیریت جایگزین برنامه ریزی کنید.
عوارض بارداری
یک دوره تنهایی ، سنگین و دیررس ممکن است به دلیل سقط جنین باشد. یکی دیگر از دلایل خونریزی شدید در دوران بارداری شامل محل غیرمعمول جفت ، مانند جفت کم خواب یا جفت سرراه است.
سرطان
سرطان رحم و سرطان دهانه رحم می تواند باعث خونریزی بیش از حد قاعدگی شود ، به خصوص اگر در دوران یائسگی هستید یا در گذشته آزمایش پاپ غیرطبیعی انجام داده اید.
اختلالات خونریزی ارثی
برخی از اختلالات خونریزی – مانند بیماری فون ویلبراند ، بیماری که در آن فاکتور مهم لخته شدن خون کمبود یا اختلال دارد – می تواند باعث خونریزی غیر عادی قاعدگی شود.
داروها
داروهای خاصی از جمله داروهای ضد التهاب ، داروهای هورمونی مانند استروژن و پروژسترون ها و داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین (کومدین ، ژانتوون) یا انوکساپارین (لوونوکس) می توانند در خونریزی قاعدگی زیاد یا طولانی مدت نقش داشته باشند.
سایر شرایط پزشکی
تعدادی از سایر موارد پزشکی ، از جمله بیماری کبد یا کلیه ، ممکن است با منوراژی همراه باشد.
عوامل خطر
عوامل خطر با توجه به سن و شرایط دیگر پزشکی که ممکن است منوراژی شما را توضیح دهد ، متفاوت است. در یک چرخه طبیعی ، آزاد شدن تخمک از تخمدان ها باعث تولید پروژسترون در بدن می شود ، هورمون زنانه که بیشتر مسئول انجام منظم قاعدگی است. وقتی تخمک آزاد نمی شود ، پروژسترون ناکافی می تواند باعث خونریزی شدید قاعدگی شود.
منوراژی در دختران نوجوان به طور معمول به دلیل عدم تخمک گذاری است. دختران نوجوان به ویژه در اولین سال پس از اولین قاعدگی (منارک) مستعد سیکل های تخمک گذاری هستند.
منوراژی در خانم های مسن در سن باروری معمولاً به علت آسیب شناسی رحم ، از جمله فیبروم ، پولیپ و آدنومیوز است. با این حال ، مشکلات دیگری مانند سرطان رحم ، اختلالات خونریزی ، عوارض جانبی دارو و بیماری کبدی یا کلیوی می توانند از عوامل موثر در این امر باشند.
عوارض منوراژی
خونریزی بیش از حد یا طولانی مدت قاعدگی می تواند به سایر موارد پزشکی منجر شود ، از جمله:
کم خونی
منوراژی با کاهش تعداد گلبول های قرمز در گردش خون می تواند باعث کم خونی از دست دادن خون شود. تعداد گلبولهای قرمز در گردش خون توسط هموگلوبین ، پروتئینی که سلولهای قرمز خون را قادر به انتقال اکسیژن به بافتها می کند ، اندازه گیری می شود.
کم خونی ناشی از کمبود آهن در حالی اتفاق می افتد که بدن شما تلاش می کند گلبول های قرمز خون از دست رفته را با استفاده از ذخیره آهن برای تولید هموگلوبین بیشتر جبران کند ، که می تواند اکسیژن را به سلول های قرمز خون منتقل کند. منوراژی ممکن است به اندازه کافی سطح آهن را کاهش دهد تا خطر کم خونی فقر آهن را افزایش دهد.
علائم و نشانه ها شامل رنگ پریدگی پوست ، ضعف و خستگی است. اگرچه رژیم غذایی در کم خونی فقر آهن نقش دارد ، اما با دوره های قاعدگی سنگین مشکل پیچیده می شود.
درد شدید
همراه با خونریزی شدید قاعدگی ، ممکن است گرفتگی قاعدگی دردناکی داشته باشید (دیسمنوره). گاهی اوقات گرفتگی های مرتبط با منوراژی به حدی شدید است که نیاز به ارزیابی پزشکی دارد.
تشخیص
پزشک شما به احتمال زیاد در مورد سابقه پزشکی و چرخه قاعدگی شما سوال خواهد کرد. ممکن است از شما خواسته شود که یک روز خونریزی و روزهای غیر خونریزی را یادداشت کنید ، از جمله یادداشت هایی در مورد میزان جریان شما و میزان محافظت بهداشتی برای کنترل آن.
پزشک شما یک معاینه بدنی انجام می دهد و ممکن است یک یا چند آزمایش یا روش مانند:
آزمایش خون
یک نمونه از خون شما ممکن است از نظر کمبود آهن (کم خونی) و سایر شرایط مانند اختلالات تیروئید یا ناهنجاری های لخته شدن خون ارزیابی شود.
تست پاپ اسمیر
در این آزمایش ، سلولهای دهانه رحم شما جمع آوری شده و از نظر عفونت ، التهاب یا تغییراتی که ممکن است سرطانی باشند یا منجر به سرطان شوند ، آزمایش می شوند.
نمونه برداری از آندومتر
پزشک شما ممکن است از داخل رحم شما نمونه ای از بافت را گرفته تا توسط یک آسیب شناس معاینه شود.
سونوگرافی
در این روش تصویربرداری از امواج صوتی برای تولید تصاویری از رحم ، تخمدان و لگن استفاده می شود.
بر اساس نتایج آزمایشات اولیه ، پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری را توصیه کند ، از جمله:
سونوهیستروگرافی
در طی این آزمایش مایعی از طریق لوله به رحم و از طریق واژن و دهانه رحم تزریق می شود. سپس پزشک شما از سونوگرافی برای یافتن مشکلاتی در پوشش داخلی رحم شما استفاده می کند.
هیستروسکوپی
این معاینه شامل قرار دادن یک وسیله نازک و سبک از طریق واژن و دهانه رحم شما در رحم است که به شما اجازه می دهد تا داخل رحم شما را ببیند.
پزشکان فقط پس از رد سایر اختلالات قاعدگی ، شرایط پزشکی یا داروها به عنوان دلایل احتمالی یا تشدید این بیماری ، می توانند از تشخیص منوراژی مطمئن باشند.
درمان
درمان خاص برای منوراژی بر اساس تعدادی از عوامل انجام می شود ، از جمله:
- سابقه کلی سلامتی و پزشکی شما
- علت و شدت بیماری
- تحمل شما نسبت به داروها ، روشها یا روشهای درمانی خاص
- احتمال اینکه به زودی پریودهای شما سنگین شود ، وجود دارد
- برنامه های آینده فرزندآوری شما
- تأثیرات این شرایط در سبک زندگی شما
- نظر یا اولویت شخصی شما
داروها
درمان پزشکی برای منوراژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)
NSAID ها مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) به کاهش افت خون قاعدگی کمک می کنند. NSAID ها مزیت اضافه شده ای در تسکین گرفتگی های قاعدگی دردناک (دیسمنوره) دارند.
ترانکسامیک اسید
ترانکسامیک اسید (Lysteda) به کاهش از دست دادن قاعدگی کمک می کند و فقط در زمان خونریزی لازم است مصرف شود.
پیشگیری از بارداری خوراکی
پیشگیری از بارداری خوراکی به غیر از ارائه کنترل بارداری ، می تواند به تنظیم چرخه قاعدگی و کاهش دوره های خونریزی قاعدگی بیش از حد یا طولانی مدت کمک کند.
پروژسترون خوراکی
هورمون پروژسترون می تواند به اصلاح عدم تعادل هورمون و کاهش منوراژی کمک کند.
آی یو دی هورمونی (لیله ، میرنا)
این دستگاه داخل رحمی نوعی پروژسترون به نام لوونورژسترل آزاد می کند که باعث نازک شدن پوشش رحم و کاهش جریان خون قاعدگی و گرفتگی عضلات می شود.
اگر از مصرف داروهای هورمونی دچار منوراژی شده اید ، شما و پزشک می توانید با تغییر یا قطع دارو داروی خود را درمان کنید.
اگر به دلیل منوراژی دچار کم خونی نیز هستید ، پزشک توصیه می کند که به طور منظم از مکمل های آهن استفاده کنید. اگر سطح آهن شما پایین است اما هنوز کم خون نیستید ، ممکن است به جای اینکه منتظر بمانید تا کم خونی شوید ، از مکمل های آهن استفاده کنید.
جراحی
اگر درمان پزشکی ناموفق باشد ، ممکن است به درمان جراحی منوراژی نیاز داشته باشید. گزینه های درمان عبارتند از:
اتساع و کورتاژ (D&C)
در این روش ، پزشک دهانه رحم شما را باز و گشاد می کند و سپس بافت را از لایه داخلی رحم خراشیده یا ساکشن می کند تا خونریزی قاعدگی را کاهش دهد. اگرچه این روش معمول است و اغلب خونریزی حاد یا فعال را با موفقیت درمان می کند ، در صورت عود منوراژی ممکن است به روش های D&C اضافی نیاز داشته باشید.
آمبولیزاسیون شریان رحم
برای خانم هایی که منوراژی ناشی از فیبروم است ، هدف از این روش کوچک شدن هر نوع فیبروم در رحم از طریق انسداد عروق رحم و قطع جریان خون آنها است. در طول آمبولیزاسیون شریان رحم ، جراح یک کاتتر را از طریق شریان بزرگ ران (شریان استخوان ران) عبور می دهد و آن را به عروق رحم شما هدایت می کند ، جایی که رگ خونی با موادی تزریق می کند که جریان خون به لخته را کاهش می دهد.
جراحی سونوگرافی متمرکز
جراحی سونوگرافی متمرکز ، مشابه آمبولیزاسیون شریان رحم ، خونریزی ناشی از فیبروم را با کوچک شدن فیبروم درمان می کند. در این روش از امواج اولتراسوند برای از بین بردن بافت فیبروم استفاده می شود. برای این روش هیچ برشی لازم نیست.
میومکتومی
این روش شامل برداشتن فیبروم رحم توسط جراحی است. بسته به اندازه ، تعداد و محل فیبروئیدها ، جراح ممکن است تصمیم بگیرد که میومکتومی را با استفاده از جراحی شکم باز ، از طریق چندین برش کوچک (به روش لاپاراسکوپی) یا از طریق واژن و دهانه رحم (هیستروسکوپی) انجام دهد.
فرسایش آندومتر
این روش شامل تخریب (تخریب) دیواره رحم (آندومتر) است. در این روش از لیزر ، فرکانس رادیویی یا گرمای اعمال شده به آندومتر برای از بین بردن بافت استفاده می شود.
بعد از فرسایش آندومتر ، بیشتر خانم ها پریودهای بسیار کمتری دارند. بارداری پس از فرسایش آندومتر عوارض زیادی را به همراه دارد. اگر سقط آندومتر دارید ، استفاده از پیشگیری از بارداری قابل اعتماد یا دائمی تا زمان یائسگی توصیه می شود.
برداشتن آندومتر
در این روش جراحی از حلقه سیم الکترو جراحی برای از بین بردن پوشش داخلی رحم استفاده می شود. برداشتن آندومتر و برداشتن آندومتر به نفع زنانی است که خونریزی قاعدگی آنها بسیار شدید است. بارداری بعد از این روش توصیه نمی شود.
هیسترکتومی
هیسترکتومی جراحی برای برداشتن رحم و دهانه رحم شما – یک روش دائمی است که باعث عقیم شدن و پایان دوره های قاعدگی می شود. هیسترکتومی تحت بیهوشی انجام می شود و نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. برداشت اضافی تخمدان ها (اووفرکتومی دو طرفه) ممکن است باعث یائسگی زودرس شود.
بسیاری از این اقدامات جراحی به صورت سرپایی انجام می شود. اگرچه ممکن است به بیهوشی عمومی نیاز داشته باشید ، اما احتمالاً بعداً همان روز می توانید به خانه بروید. میومکتومی شکمی یا هیسترکتومی معمولاً نیاز به اقامت در بیمارستان دارد.
هنگامی که منوراژی نشانه یک بیماری دیگر مانند بیماری تیروئید است ، درمان آن شرایط معمولاً در دوره های کمتری اتفاق می افتد.
منبع: کلینیک میو