مقدمه

یائسگی زمانی است که پایان سیکل های قاعدگی شما را نشان می دهد. این بیماری پس از گذشت 12 ماه و بدون قاعدگی تشخیص داده می شود. یائسگی ممکن است در 40 یا 50 سالگی شما اتفاق بیفتد ، اما میانگین سنی 51 سالگی در ایالات متحده است.

یائسگی یک روند بیولوژیکی طبیعی است. اما علائم جسمی مانند گر گرفتگی(گرم شدن بدن) و علائم عاطفی یائسگی ممکن است خواب شما را مختل کند ، انرژی شما را کاهش دهد یا بر سلامت عاطفی تأثیر بگذارد. بسیاری از روش های درمانی موثر وجود دارد ، از تنظیم سبک زندگی گرفته تا هورمون درمانی.

 

علائم یائسگی

در ماهها یا سالهای منتهی به یائسگی (perenenopause) ، ممکن است این علائم و نشانه ها را تجربه کنید:

• پریودهای نامنظم
• خشکی واژن
• گرگرفتگی
• لرز
• عرق شبانه
• مشکلات خواب
• تغییرات خلق و خوی
• افزایش وزن و کاهش متابولیسم
• کم پشتی مو و خشکی پوست

علائم و نشانه ها ، از جمله تغییر در قاعدگی می تواند در زنان متفاوت باشد. به احتمال زیاد ، قبل از پایان دوره های قاعدگی ، برخی از بی نظمی ها را تجربه خواهید کرد.

پرش از دوره در دوران یائسگی معمول و مورد انتظار است. غالباً ، دوره های قاعدگی یک ماه را رد می کنند و برمی گردند ، یا چندین ماه را نمی گذرانند و سپس چند ماه دوباره چرخه های ماهانه را شروع می کنند. دوره ها معمولاً در چرخه های کوتاه تری اتفاق می افتند ، بنابراین به هم نزدیکترند. با وجود پریودهای نامنظم ، بارداری امکان پذیر است. اگر یک دوره قاعدگی را فراموش کردید اما مطمئن نیستید که دوره یائسگی را شروع کرده اید ، یک آزمایش بارداری بدهید.

 

 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

برای مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه و هر گونه نگرانی پزشکی ، با ویزیت های منظم با پزشک خود همراه باشید. ملاقات با پزشک را در دوران یائسگی و بعد از آن ادامه دهید.

مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه با افزایش سن ممکن است شامل آزمایش های غربالگری بهداشتی توصیه شده ، مانند کولونوسکوپی ، ماموگرافی و غربالگری تری گلیسیرید باشد. پزشک شما ممکن است آزمایشات و معاینات دیگری را نیز توصیه کند ، از جمله آزمایش تیروئید در صورت سابقه و معاینه پستان و لگن.

اگر بعد از یائسگی خونریزی از واژن خود دارید ، همیشه به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

 

 

علل

یائسگی می تواند ناشی از:

 

هورمون های تولید مثل در حال کاهش طبیعی است

با نزدیک شدن به اواخر دهه 30 ، تخمدان ها شروع به تولید استروژن و پروژسترون کمتری می کنند ، هورمون هایی که قاعدگی را تنظیم می کنند، و قدرت باروری شما کاهش می یابد.

در 40 سالگی ، دوره های قاعدگی شما ممکن است طولانی تر یا کوتاهتر ، سنگین تر یا سبک تر ، و بیشتر یا کمتر تکرار شوند ، تا اینکه در نهایت به طور متوسط ​​، در 51 سالگی ، تخمدان ها تخلیه تخمک ها را متوقف می کنند ، و دیگر قاعدگی ندارید.

 

جراحی تخمدان ها را از بین می برد (اووفورکتومی)

تخمدان شما هورمونهایی از جمله استروژن و پروژسترون تولید می کند که چرخه قاعدگی را تنظیم می کند. جراحی برای برداشتن تخمدان ها باعث یائسگی فوری می شود. عادت ماهانه شما متوقف می شود و احتمالاً گرگرفتگی خواهید داشت و سایر علائم و نشانه های یائسگی را تجربه خواهید کرد. علائم و نشانه ها می توانند شدید باشند ، زیرا تغییرات هورمونی به طور ناگهانی و نه به تدریج طی چندین سال اتفاق می افتد.

جراحی که رحم شما را از بین می برد اما تخمدان شما را از بین نمی برد (هیسترکتومی) معمولاً یائسگی فوری ایجاد نمی کند. اگرچه دیگر پریود نیستید ، تخمدان ها هنوز تخمک آزاد می کنند و استروژن و پروژسترون تولید می کنند.

 

شیمی درمانی و پرتودرمانی

این روش های درمانی سرطانی می توانند باعث یائسگی شوند و باعث ایجاد علائمی مانند گرگرفتگی در طی دوره درمانی یا اندکی پس از آن می شوند. توقف قاعدگی (و باروری) به دنبال شیمی درمانی همیشه دائمی نیست ، بنابراین هنوز هم اقدامات پیشگیری از بارداری مورد نظر است. پرتودرمانی فقط در صورتی که عملکرد تخمدان به تخمدان ها معطوف شود ، عملکرد تخمدان را تحت تأثیر قرار می دهد. پرتودرمانی به سایر قسمت های بدن ، مانند بافت پستان یا سر و گردن ، بر یائسگی تأثیر نخواهد گذاشت.

 

نارسایی اولیه تخمدان

حدود 1٪ از زنان قبل از 40 سالگی یائسگی را تجربه می کنند (یائسگی زودرس). یائسگی زودرس ممکن است در نتیجه عدم توانایی تخمدان در تولید سطح طبیعی هورمون های تولید مثل (نارسایی اولیه تخمدان) باشد ، که می تواند از عوامل ژنتیکی یا بیماری خودایمن ناشی شود. اما اغلب هیچ علتی برای یائسگی زودرس یافت نمی شود. برای این زنان ، به منظور محافظت از مغز ، قلب و استخوان ها ، حداقل تا سن طبیعی یائسگی درمان هورمونی توصیه می شود.

 

 

عوارض

پس از یائسگی ، خطر ابتلا به برخی شرایط پزشکی افزایش می یابد. مثالها عبارتند از:

 

بیماری قلبی و عروقی (قلبی عروقی)

وقتی سطح استروژن کاهش می یابد ، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. بیماری های قلبی دلیل اصلی مرگ و میر در زنان و همچنین مردان است. بنابراین انجام ورزش منظم ، داشتن رژیم غذایی سالم و حفظ وزن طبیعی بسیار مهم است. از پزشک خود در مورد چگونگی محافظت از قلب خود ، مانند چگونگی کاهش کلسترول یا فشار خون در صورت بسیار بالا بودن ، از شما راهنمایی بخواهید.

 

پوکی استخوان

این وضعیت باعث شکننده و ضعیف شدن استخوان ها می شود و منجر به افزایش احتمال شکستگی می شود. در طی چند سال اول پس از یائسگی ، ممکن است تراکم استخوان را با سرعت سریع از دست داده و خطر پوکی استخوان را افزایش دهید. زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان به خصوص در معرض شکستگی ستون فقرات ، باسن و مچ قرار دارند.

بی اختیاری ادرار

با از بین رفتن قابلیت انعطاف پذیری بافت های واژن و مجرای ادرار ، ممکن است دچار تکرر ادرار مکرر ، ناگهانی و شدیدی شوید ، به دنبال آن از دست دادن ادرار غیر ارادی (بی اختیاری اصرار) ، یا از دست دادن ادرار همراه با سرفه ، خندیدن یا بلند شدن بدن (بی اختیاری استرس) . ممکن است بیشتر اوقات عفونت ادراری داشته باشید.

تقویت عضلات کف لگن با تمرینات و استفاده از استروژن واژینال موضعی می تواند به تسکین علائم بی اختیاری کمک کند. هورمون درمانی نیز ممکن است یک گزینه درمانی موثر برای تغییرات دستگاه ادراری یائسگی و واژن باشد که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود.

 

عملکرد جنسی

خشکی واژن در اثر کاهش تولید رطوبت و از بین رفتن قابلیت ارتجاعی می تواند باعث ناراحتی و خونریزی جزئی در هنگام رابطه جنسی شود. همچنین ، کاهش احساس ممکن است میل شما به فعالیت جنسی را کاهش دهد (میل جنسی).

مرطوب کننده ها و روان کننده های واژن بر پایه آب ممکن است کمک کنند. اگر یک روان کننده واژن کافی نباشد ، بسیاری از خانم ها از استفاده از درمان محلی استروژن واژن ، که به صورت کرم ، قرص یا حلقه واژن در دسترس است ، بهره مند می شوند.

 

 

افزایش وزن

بسیاری از خانمها در طی دوره یائسگی و بعد از یائسگی وزن خود را افزایش می دهند زیرا متابولیسم کند می شود. فقط برای حفظ وزن فعلی ممکن است لازم باشد کمتر بخورید و بیشتر ورزش کنید.

 

خواهشمند است برای حفظ سلامتی خود و آشنایی بیشتر با امراضی که خانم ها در معرض آن هستند مقاله سرطان سینه را مطالعه کنید.

منبع: کلینیک میو