میگرن

بررسی اجمالی میگرن

میگرن می تواند باعث درد شدید ضربان دار یا احساس ضربان قلب ، معمولاً در یک طرف سر شود. اغلب با حالت تهوع ، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرن می تواند ساعتها تا روزها طول بکشد و درد می تواند آنقدر شدید باشد که در فعالیت های روزمره شما تداخل ایجاد کند.

برای برخی افراد ، یک علامت هشدار دهنده معروف به هاله قبل یا همراه با سردرد اتفاق می افتد. هاله می تواند شامل اختلالات بینایی ، مانند چشمک زدن لکه های نور یا کور ، یا سایر اختلالات ، مانند گزگز در یک طرف صورت یا بازو یا پا و مشکل در گفتار باشد.

داروها می توانند به جلوگیری از برخی میگرن ها کمک کرده و درد آنها کمتر شود. داروهای مناسب ، همراه با داروهای خودیاری و تغییر سبک زندگی ، ممکن است کمک کنند.

 

 

علائم میگرن

میگرن که اغلب در دوران کودکی ، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود ، می تواند طی چهار مرحله prodrome ، aura ، حمله و post-drome پیشرفت کند. همه کسانی که میگرن دارند همه مراحل را طی نمی کنند.

 

 

PRODROME

یک یا دو روز قبل از میگرن ، ممکن است متوجه تغییرات ظریفی شوید که میگرن را در آینده هشدار می دهد ، از جمله:

• یبوست
• تغییر حالت ، از افسردگی به سرخوشی
• هوس های غذایی
• سفتی گردن
• افزایش تشنگی و دفع ادرار
• خمیازه مکرر

 

 

Aura

برای برخی از افراد ، هاله ممکن است قبل یا هنگام میگرن ایجاد شود. هاله ها علائم برگشت پذیر سیستم عصبی هستند. آنها معمولاً بصری هستند ، اما می توانند اختلالات دیگری را نیز شامل شوند. هر علامت معمولاً به تدریج شروع می شود ، در طی چند دقیقه ایجاد شده و 20 تا 60 دقیقه ادامه دارد.

نمونه هایی از هاله میگرن عبارتند از:

• پدیده های بصری ، مانند دیدن اشکال مختلف ، لکه های روشن یا چشمک زدن نور
• کاهش بینایی
• احساس سوزن و سوزن در بازو یا پا
• ضعف یا بی حسی صورت یا یک طرف بدن
• مشکل صحبت کردن
• شنیدن صداها یا موسیقی
• حرکات غیر قابل کنترل یا حرکات دیگر

 

 

حمله

میگرن در صورت عدم درمان معمولاً از چهار تا 72 ساعت طول می کشد. میزان بروز میگرن در افراد مختلف متفاوت است. میگرن ممکن است به ندرت رخ دهد یا چندین بار در ماه بروز کند.

در هنگام میگرن ، ممکن است به موارد زیر مبتلا شوید:

• درد معمولاً در یک طرف سر شما ، اما اغلب در هر دو طرف
• دردی که ضربان می زند یا ضربان می زند
• حساسیت به نور ، صدا و گاهی بو و لمس
• تهوع و استفراغ

 

Post-drome

پس از حمله میگرن ، ممکن است تا یک روز احساس خستگی ، گیجی و شسته شوید. برخی از افراد احساس سرخوشی می کنند. حرکت ناگهانی سر ممکن است درد را مجدداً مختصر بروز دهد.

 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم?

میگرن اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود. اگر به طور منظم علائم و نشانه های میگرن دارید ، حملات خود و نحوه درمان آنها را ثبت کنید. سپس با دکتر خود قرار بگذارید تا در مورد سردردهای خود صحبت کنید.

حتی اگر سابقه سردرد دارید ، اگر الگو تغییر کند یا سردردتان ناگهان متفاوت شود ، به پزشک مراجعه کنید.

 

در صورت داشتن هر یک از علائم و نشانه های زیر ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید یا به اورژانس مراجعه کنید ، که می تواند نشان دهنده یک مشکل پزشکی جدی تر باشد:

• سردرد ناگهانی و شدیدی مانند رعد و برق
• سردرد همراه با تب ، سفتی گردن ، گیجی ذهنی ، تشنج ، دوبینی ، ضعف ، بی حسی یا مشکل در تکلم
• سردرد بعد از آسیب دیدگی سر ، به خصوص اگر سردرد تشدید شود
• سردرد مزمن که بعد از سرفه ، ورزش ، فشار یا تحرک ناگهانی بدتر شود
• درد جدید سردرد بعد از 50 سالگی

 

 

علل میگرن

اگرچه دلایل میگرن به طور کامل شناخته نشده است ، اما به نظر می رسد ژنتیک و عوامل محیطی در این امر نقش دارند.

ممکن است تغییراتی در ساقه مغز و فعل و انفعالات آن با عصب سه قلو ، یک مسیر اصلی درد باشد. بنابراین ممکن است عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز – از جمله سروتونین ، که به تنظیم درد در سیستم عصبی شما کمک می کند.

محققان در حال بررسی نقش سروتونین در میگرن هستند. انتقال دهنده های عصبی دیگر در درد میگرن نقش دارند ، از جمله پپتید مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP).

 

 

عوامل تحریک کننده میگرن

تعدادی از عوامل تحریک کننده میگرن وجود دارد ، از جمله:

تغییرات هورمونی در زنان

به نظر می رسد نوسانات استروژن ، مانند قبل یا دوره قاعدگی ، بارداری و یائسگی ، باعث ایجاد سردرد در بسیاری از خانم ها می شود.

 

داروهای هورمونی

مانند داروهای ضد بارداری خوراکی و درمان جایگزینی هورمون نیز می توانند میگرن را بدتر کنند. اما برخی از خانمها میگرن خود را هنگام مصرف این داروها کمتر مشاهده می کنند.

 

نوشیدنی

شامل الکل ، به ویژه شراب ، و کافئین بیش از حد ، مانند قهوه است.

 

فشار

استرس در محل کار یا خانه می تواند باعث میگرن شود.

 

محرک های حسی

نورهای شدید و تابش آفتاب می تواند باعث ایجاد میگرن شود ، همچنین صداهای بلند نیز می تواند باعث ایجاد میگرن شود. بوی شدید – از جمله عطر ، رقیق کننده رنگ ، دود سیگار و سایر موارد – باعث ایجاد میگرن در برخی از افراد می شود.

خواب تغییر می کند

کمبود خواب ، خواب زیاد یا جت لگ می تواند در برخی افراد میگرن ایجاد کند.

 

عوامل جسمی فعالیت بدنی شدید

از جمله فعالیت جنسی ، ممکن است میگرن را تحریک کند.

 

تغییرات آب و هوا

تغییر هوا یا فشار بارومتری می تواند میگرن را تحریک کند.

 

داروها

داروهای ضد بارداری خوراکی و گشادکننده عروق مانند نیتروگلیسیرین می توانند این بیماری را تشدید کنند.

 

خوراکی ها

پنیرهای پیر و غذاهای شور و فرآوری شده ممکن است باعث ایجاد میگرن شوند. بنابراین ممکن است از وعده های غذایی یا روزه داری صرف نظر کنید.

 

افزودنی های مواد غذایی

اینها شامل شیرین کننده آسپارتام و نگهدارنده منو سدیم گلوتامات (MSG) است که در بسیاری از غذاها وجود دارد.

 

 

عوامل خطر

عوامل مختلفی شما را مستعد ابتلا به ماین بیماری می کند ، از جمله:

 

سابقه خانوادگی

اگر یکی از اعضای خانواده تان به این مشکل مبتلا است ،شما نیز  شانس ابتلا به آن را نیز دارید.

سن

میگرن می تواند در هر سنی شروع شود ، اگرچه اولین مورد در دوران بلوغ اتفاق می افتد. میگرن طی 30 سالگی به اوج خود می رسد و در دهه های بعدی به تدریج شدت و شیوع آن کمتر می شود.

ارتباط جنسی

زنان سه برابر بیشتر دچار میگرن می شوند.

 

تغییرات هورمونی

برای خانم هایی که میگرن دارند ، سردرد ممکن است درست قبل یا کمی بعد از شروع قاعدگی شروع شود. آنها همچنین ممکن است در دوران بارداری یا یائسگی تغییر کنند. میگرن پس از یائسگی به طور کلی بهبود می یابد.

 

 

عوارض میگرن

مصرف مسکن های ترکیبی ، مانند Excedrin Migraine برای بیش از 10 روز در ماه به مدت سه ماه یا در دوزهای بالاتر ، می تواند سردردهای بیش از حد دارویی را ایجاد کند. اگر بیش از 15 روز در ماه از آسپیرین یا ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB و دیگران) استفاده کنید یا تریپتان ، سوماتریپتان (Imitrex ، Tosymra) یا ریزاتریپتان (Maxalt) ، بیش از 9 روز در ماه استفاده کنید ، همین امر صادق است.

سردردهای بیش از حد با دارو هنگامی اتفاق می افتد که داروها درد را متوقف کرده و باعث ایجاد سردرد می شوند. سپس از داروهای مسکن بیشتر استفاده می کنید که چرخه را ادامه می دهد.

 

 

تشخیص

اگر میگرن یا سابقه خانوادگی دارید ، یک پزشک آموزش دیده در درمان سردرد (متخصص مغز و اعصاب) احتمالاً میگرن را براساس سابقه پزشکی ، علائم و معاینه جسمی و عصبی تشخیص می دهد.

اگر وضعیت شما غیرمعمول ، پیچیده یا ناگهانی شدید شود ، آزمایشات برای رد سایر دلایل درد شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

ام آر آی

در اسکن MRI از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از مغز و رگ های خونی استفاده می شود. اسکن MRI به پزشکان کمک می کند تومورها ، سکته ها ، خونریزی در مغز ، عفونت ها و سایر شرایط مغز و سیستم عصبی (عصبی) را تشخیص دهند.

سی تی اسکن

در سی تی اسکن از مجموعه ای از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از مغز استفاده می شود. این به پزشکان کمک می کند تومورها ، عفونت ها ، آسیب مغزی ، خونریزی در مغز و سایر مشکلات پزشکی احتمالی که ممکن است باعث سردرد شوند را تشخیص دهند.

 

 

درمان

درمان میگرن با هدف جلوگیری از علائم و جلوگیری از حملات بعدی انجام می شود.

بسیاری از داروها برای درمان میگرن طراحی شده اند. داروهایی که برای مقابله با میگرن استفاده می شوند به دو دسته گسترده تقسیم می شوند:

 

داروهای تسکین دهنده درد

این نوع داروها که به عنوان درمان حاد یا سقط جنین نیز شناخته می شوند ، در طی حملات میگرن مصرف می شوند و برای جلوگیری از علائم طراحی شده اند.

داروهای پیشگیری

این نوع داروها به طور منظم ، اغلب روزانه مصرف می شوند تا از شدت یا تعداد میگرن بکاهند.
گزینه های درمانی شما به دفعات و شدت سردردهای شما بستگی دارد ، چه حالت تهوع و چه استفراغ همراه با سردرد داشته باشید ،سردردهایتان ناتوان کننده است و سایر شرایط پزشکی که دارید.

 

داروهایی برای تسکین

داروهایی که برای تسکین درد میگرن مورد استفاده قرار می گیرند ، در صورت استفاده در اولین علائم میگرن پیش رو – به محض شروع علائم و نشانه های میگرن ، بهتر عمل می کنند. داروهایی که می توانند برای درمان آن استفاده شوند عبارتند از:

 

مسکن ها

این مسکن های بدون نسخه یا نسخه پزشک شامل آسپرین یا ایبوپروفن هستند (Advil ، Motrin IB و دیگران). اگر بیش از حد طولانی شود ، این ممکن است باعث سردرد بیش از حد با دارو ، و احتمالاً زخم و خونریزی در دستگاه گوارش شود.

داروهای تسکین دهنده میگرن که کافئین ، آسپرین و استامینوفن را ترکیب می کنند (Excedrin Migraine) ممکن است مفید باشند ، اما معمولاً فقط در برابر درد خفیف میگرن هستند.

 

Triptans

اینها داروهای تجویزی مانند سوماتریپتان (Imitrex ، Tosymra) و رزاتریپتان (Maxalt) داروهای تجویزی هستند که برای میگرن استفاده می شوند زیرا مسیرهای درد مغز را مسدود می کنند. به عنوان قرص ، عکس یا اسپری بینی مصرف می شود و می تواند بسیاری از علائم میگرن را تسکین دهد. ممکن است برای افرادی که در معرض سکته مغزی یا حمله قلبی هستند بی خطر نباشد.

 

دی هیدروگروتامین ها (D.H.E. 45 ، میگرنال)

این داروها به صورت اسپری یا تزریق بینی در دسترس هستند ، هنگامی که مدت کوتاهی پس از شروع علائم میگرن برای میگرن که بیشتر از 24 ساعت طول می کشد ، استفاده می شود. عوارض جانبی می تواند شامل بدتر شدن استفراغ و حالت تهوع مربوط به میگرن باشد.

افرادی که به بیماری عروق کرونر ، فشار خون بالا یا بیماری کلیوی یا کبدی مبتلا هستند ، باید از مصرف دی هیدروگرگوتامین ها خودداری کنند.

 

لاسمیدیتان (ریوو)

این قرص خوراکی جدید برای درمان میگرن با یا بدون هاله تأیید شده است. در آزمایشات دارویی ، لاسمیدیتان به طور قابل توجهی درد و همچنین حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا را بهبود می بخشد. لاسمیدیتان می تواند اثر آرام بخشی داشته باشد و باعث سرگیجه شود ، بنابراین به افرادی که از آن استفاده می کنند توصیه می شود حداقل هشت ساعت رانندگی یا کار با ماشین آلات نکنند. لاسمیدیتان همچنین نباید با الکل یا داروهای دیگر که سیستم عصبی مرکزی را کاهش می دهند مصرف شود.

 

Ubrogepant (Ubrelvy)

این آنتاگونیست گیرنده پپتید مربوط به ژن کلسی تونین خوراکی برای درمان میگرن حاد با یا بدون هاله در بزرگسالان تأیید شده است. این اولین داروی از این نوع است که برای درمان میگرن تأیید شده است. در آزمایشات دارویی ، اوبروژپنت دو ساعت پس از مصرف در تسكین درد و سایر علائم میگرن مانند حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا موثرتر از دارونما بود. عوارض جانبی شایع شامل خشکی دهان ، حالت تهوع و خواب آلودگی بیش از حد است. Ubrogepant را نباید با داروهای مهارکننده CYP3A4 قوی مصرف کرد.

 

داروهای افیونی

افرادی که میگرن دارند و نمی توانند سایر داروهای میگرن را مصرف کنند ، داروهای مخدر ، به ویژه آنهایی که حاوی کدئین هستند ، ممکن است کمک کند. از آنجا که می توانند بسیار اعتیاد آور باشند ، این موارد معمولاً فقط در صورت م noثر بودن هیچ درمان دیگری مورد استفاده قرار می گیرند.

 

داروهای ضد تهوع

اگر میگرن همراه با هاله با تهوع و استفراغ همراه باشد ، این می تواند کمک کند. داروهای ضد تهوع شامل کلرپرومازین ، متوکلوپرامید (Reglan) یا پروکلرپرازین (Compro) است. این موارد معمولاً با داروهای ضد درد مصرف می شوند.

 

 

داروهای پیشگیری

داروها می توانند به پیشگیری از میگرن مکرر کمک کنند. اگر سردردهای مکرر ، طولانی مدت یا شدید دارید که به درمان پاسخ خوبی نمی دهند ، ممکن است پزشک داروهای پیشگیرانه را توصیه کند.

داروهای پیشگیرانه به منظور کاهش میزان میگرن می باشد که شدت حملات و مدت زمان آن ادامه دارد. گزینه ها عبارتند از:

 

داروهای کاهش دهنده فشار خون

اینها شامل بلاکرهای بتا مانند پروپرانولول (Inderal ، Innopran XL ، دیگران) و متوپرولول تارتارات (Lopressor) است. مسدود کننده های کانال کلسیم مانند وراپامیل (Tarka ، Verelan) می توانند در جلوگیری از میگرن با هاله موثر باشند.

 

داروهای ضد افسردگی

یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای (آمیتریپتیلین) می تواند از میگرن جلوگیری کند. به دلیل عوارض جانبی آمیتریپتیلین ، مانند خواب آلودگی و افزایش وزن ، ممکن است داروهای ضد افسردگی دیگری به جای آن تجویز شود.

 

داروهای ضد تشنج

والپروات و توپیرامات (Topamax) ممکن است به شما کمک کند که میگرن کمتری داشته باشید ، اما می تواند عوارض جانبی مانند سرگیجه ، تغییر وزن ، حالت تهوع و غیره ایجاد کند.

 

تزریق بوتاکس

تزریق onabotulinumtoxinA (بوتاکس) حدود هر 12 هفته به جلوگیری از میگرن در برخی از بزرگسالان کمک می کند.

 

آنتی بادی های مونوکلونال مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP)

Erenumab-aooe (Aimovig) ، fremanezumab-vfrm (Ajovy) و galcanezumab-gnlm (Emgality) داروهای جدیدتری هستند که برای درمان میگرن توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده اند. به آنها ماهیانه تزریق می شود. شایعترین عارضه جانبی واکنش در محل تزریق است.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

وقتی علائم میگرن شروع شد ، سعی کنید به یک اتاق ساکت و تاریک بروید. چشمان خود را ببندید و استراحت کنید یا چرت بزنید. یک پارچه یا کیسه یخ خنک پیچیده شده با حوله یا پارچه را روی پیشانی یا پشت گردن خود قرار دهید.

اقدامات دیگری که می توانند میگرن را با درد اورا تسکین دهند عبارتند از:

 

تکنیک های آرام سازی را امتحان کنید

بیوفیدبک و سایر اشکال آموزش آرام سازی روش های مقابله با شرایط استرس زا را به شما می آموزد که ممکن است به کاهش میگرن شما کمک کند.

 

یک روال خواب و غذا خوردن ایجاد کنید

زیاد یا کم نخوابید. روزانه یک برنامه ثابت خواب و بیداری را تنظیم و دنبال کنید. سعی کنید هر روز وعده های غذایی را در یک زمان مشخص بخورید.

 

به مقدار زیاد مایعات بنوشید

هیدراته ماندن ، به ویژه با آب ، ممکن است کمک کند.

 

یک دفتر خاطرات سردرد داشته باشید

حتی پس از مراجعه به پزشک ، در دفتر خاطرات سردرد خود ضبط را ادامه دهید. این به شما کمک می کند تا در مورد عوامل ایجاد کننده میگرن و موثرترین روش درمانی بیشتر بدانید.

 

به طور منظم تمرین کن

ورزش هوازی منظم تنش را کاهش می دهد و می تواند به جلوگیری از میگرن کمک کند. در صورت موافقت پزشک ، فعالیت هوازی مورد علاقه خود را مانند پیاده روی ، شنا و دوچرخه سواری انتخاب کنید. به آرامی گرم شوید ، زیرا ورزش ناگهانی و شدید می تواند سردرد ایجاد کند.

ورزش منظم همچنین می تواند به شما در کاهش وزن یا حفظ وزن بدن کمک کند و تصور می شود چاقی یکی از عوامل میگرن باشد.

 

 

لینک منبع: کلینیک میو