نگاه اجمالی
سرطان مری سرطانی است که در مری اتفاق می افتد – یک لوله توخالی طولانی و از گلو به معده شما منتقل می شود. مری به هضم غذا کمک می کند غذایی را که می بلعید از پشت گلو به معده منتقل کنید.
این نوع سرطان معمولاً از سلولهایی شروع می شود که داخل مری قرار دارند. سرطان مری می تواند در هر نقطه از مری رخ دهد. مردان بیشتر از زنان به سرطان مری مبتلا می شوند.
این سرطان ششمین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. نرخ بروز در مکان های مختلف جغرافیایی متفاوت است. در برخی مناطق ، ممکن است میزان بالاتر این سرطان به دلیل مصرف دخانیات و الکل یا عادات غذایی خاص و چاقی نسبت داده شود.
علائم سرطان مری
علائم و نشانه های سرطان مری عبارتند از:
- مشکل در بلع (دیسفاژی)
- کاهش وزن بدون تلاش
- درد قفسه سینه ، فشار یا سوزش
- بدتر شدن سو هاضمه یا دل درد
- سرفه یا گرفتگی صدا
سرطان مری اولیه معمولاً هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند با پزشک خود وقت بگیرید.
اگر مبتلا به مری بارت شده باشید ، یک بیماری پیش سرطانی ناشی از ریفلاکس اسید مزمن ، خطر ابتلا به سرطان مری بیشتر است. از پزشک خود بپرسید چه علائم و نشانه هایی را باید تماشا کرد که نشانگر بدتر شدن وضعیت شما است.
غربالگری این نوع سرطان می تواند گزینه ای برای افراد مبتلا به مری بارت باشد. اگر مری بارت دارید ، با پزشک خود در مورد مزایا و معایب غربالگری صحبت کنید.
علل ابتلا
دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث سرطان مری می شوند.
سرطان مری زمانی اتفاق می افتد که سلولهای مری تغییراتی (جهش) در DNA آنها ایجاد کنند. این تغییرات باعث رشد و تقسیم سلول ها بدون کنترل می شود. سلولهای غیر طبیعی تجمع یافته توموری را در مری تشکیل می دهند که می تواند رشد کرده و به ساختارهای مجاور حمله کرده و به سایر قسمتهای بدن گسترش یابد.
انواع سرطان مری
این سرطان با توجه به نوع سلولهای درگیر طبقه بندی می شود. نوع سرطان مری شما به تعیین گزینه های درمانی کمک می کند. انواع سرطان مری عبارتند از:
آدنوکارسینوم
آدنوکارسینوم در سلولهای غدد ترشح کننده مخاط در مری شروع می شود. آدنوکارسینوما اغلب در قسمت تحتانی مری اتفاق می افتد. آدنوکارسینوما رایج ترین شکل سرطان مری در ایالات متحده است و در درجه اول مردان سفید پوست را گرفتار می کند.
سرطان سلول سنگفرشی
سلولهای سنگفرشی سلولهای نازک و مسطحی هستند که سطح مری را پوشانده اند. سرطان سلول سنگفرشی غالباً در قسمتهای فوقانی و میانی مری اتفاق می افتد. سرطان سلول سنگفرشی شایع ترین سرطان مری در سراسر جهان است.
انواع نادر دیگر
برخی از اشکال نادر سرطان مری شامل کارسینوم سلول کوچک ، سارکوم ، لنفوم ، ملانوم و کوریوکارسینوماست
عوامل خطر
تصور می شود که تحریک مزمن مری ممکن است در تغییراتی که باعث این نوع سرطان می شوند ، نقش داشته باشد. عواملی که باعث تحریک سلولهای مری می شوند و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهند عبارتند از:
- داشتن بیماری ریفلاکس معده (مری)
- سیگار کشیدن
- داشتن تغییرات پیش سرطانی در سلولهای مری (مری بارت)
- چاق بودن
- نوشیدن الکل
- داشتن ریفلاکس صفرا
- در بلعیدن مشکل به دلیل وجود اسفنکتر مری که آرام نمی شود (آخالازی)
- داشتن عادت ثابت نوشیدن مایعات بسیار گرم
- عدم مصرف کافی میوه و سبزیجات
- تحت پرتودرمانی در قفسه سینه یا بالای شکم
عوارض
با پیشرفت سرطان مری ، می تواند عوارضی ایجاد کند ، مانند:
انسداد مری
سرطان ممکن است عبور غذا و مایعات از مری را با مشکل روبرو کند.
درد
سرطان مری پیشرفته می تواند باعث درد شود.
خونریزی در مری
این سرطان می تواند باعث خونریزی شود. گرچه خونریزی معمولاً به تدریج انجام می شود ، اما گاهی اوقات می تواند ناگهانی و شدید باشد.
جلوگیری از ابتلا به سرطان مری
می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مری اقداماتی انجام دهید. برای مثال:
سیگار کشیدن را ترک کن
اگر سیگار می کشید ، با پزشک خود در مورد راهکارهای ترک سیگار صحبت کنید. داروها و مشاوره برای کمک به شما در ترک سیگار در دسترس است. اگر از دخانیات استفاده نمی کنید ، شروع نکنید.
در صورت وجود ، معتدل الکل بنوشید
اگر می خواهید الکل بنوشید ، این کار را با اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم ، این به معنای حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای آقایان است.
میوه و سبزیجات بیشتر بخورید
انواع میوه ها و سبزیجات رنگارنگ را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
وزن سالم داشته باشید
اگر اضافه وزن یا چاقی دارید ، در مورد راهکارهایی برای کاهش وزن با پزشک خود صحبت کنید. کاهش وزن آهسته و مداوم ۱ یا ۲ پوندی در هفته را دنبال کنید.
تشخیص سرطان مری
آزمایشات و روشهایی که برای تشخیص سرطان مری استفاده می شود شامل موارد زیر است:
مطالعه بلع باریم
در طی این مطالعه ، شما مایعی را که شامل باریم است را می بلعید و سپس تحت اشعه ایکس قرار می گیرید. باریم داخل مری شما را می پوشاند ، و سپس هر گونه تغییر در بافت اشعه X را نشان می دهد.
با استفاده از یک زمینه برای بررسی مری (آندوسکوپی)
در طی آندوسکوپی ، پزشک شما یک لوله انعطاف پذیر مجهز به لنز ویدئویی (ویدئوآندوسکوپ) را از پایین گلو و مری عبور می دهد. با استفاده از آندوسکوپ ، پزشک مری شما را معاینه می کند ، به دنبال سرطان یا مناطق تحریک می شود.
جمع آوری نمونه ای از بافت برای آزمایش (نمونه برداری)
پزشک شما ممکن است از یک محدوده مخصوص که از گلو به مری (آندوسکوپ) منتقل شده استفاده کند تا نمونه ای از بافت مشکوک (نمونه برداری) را جمع آوری کند. نمونه بافت برای جستجوی سلولهای سرطانی به آزمایشگاه ارسال می شود.
تعیین میزان سرطان
به محض تأیید تشخیص سرطان مری ، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری را برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی یا سایر مناطق بدن گسترش یافته است ، توصیه کند.
آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برونکوسکوپی
- سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)
- توموگرافی رایانه ای (CT)
- توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)
پزشک شما با استفاده از اطلاعات این روش ها مرحله ای را به سرطان شما اختصاص می دهد. مراحل سرطان مری با اعداد رومی نشان داده می شود که از ۰ تا IV متغیر است ، و کمترین مراحل نشان می دهد که سرطان کوچک است و فقط لایه های مری شما را تحت تأثیر قرار می دهد. در مرحله چهارم ، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می شود و به مناطق دیگر بدن گسترش یافته است.
سیستم مرحله بندی سرطان همچنان پیشرفت می کند و با بهبود پزشکان در تشخیص و درمان سرطان ، پیچیده تر می شود. پزشک شما از مرحله سرطان شما برای انتخاب روش های درمانی مناسب استفاده می کند.
درمان سرطان مری
چه نوع درمانی برای این نوع سرطان دریافت می کنید براساس نوع سلولهای درگیر در سرطان ، مرحله سرطان ، سلامت کلی شما و ترجیحات شما برای درمان بستگی دارد.
جراحی
جراحی برای از بین بردن سرطان می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
عمل هایی که برای درمان سرطان مری استفاده می شود شامل موارد زیر است:
جراحی برای برداشتن تومورهای بسیار کوچک
اگر سرطان شما بسیار کوچک است ، محدود به لایه های مری است و گسترش نیافته است ، ممکن است جراح توصیه کند که سرطان و حاشیه بافت سالم اطراف آن حذف شود. جراحی را می توان با استفاده از آندوسکوپی که از حلق و مری شما عبور کرده انجام داد.
جراحی برای برداشتن بخشی از مری
در طی مری ، جراح بخشی از مری شما را که حاوی سرطان است ، همراه با بخشی از قسمت فوقانی معده و غدد لنفاوی مجاور شما خارج می کند. مری باقیمانده دوباره به معده شما متصل می شود. معمولاً این کار با کشیدن معده به سمت بالا برای دیدار با مری باقی مانده انجام می شود.
برای برداشتن بخشی از مری و قسمت فوقانی معده (جراحی مری) جراحی کنید
جراح بخشی از مری ، غدد لنفاوی مجاور و قسمت بیشتری از معده شما را برمی دارد. باقیمانده معده شما به سمت بالا کشیده شده و دوباره به مری متصل می شود. در صورت لزوم ، بخشی از روده بزرگ شما برای کمک به پیوستن به این دو مورد استفاده می شود.
جراحی این نوع سرطان خطر عوارض جدی مانند عفونت ، خونریزی و نشت از ناحیه ای که مری باقی مانده دوباره به معده متصل شده را به همراه دارد.
جراحی برای برداشتن مری می تواند به صورت یک روش باز و با استفاده از برش های بزرگ یا با استفاده از ابزارهای خاص جراحی که از طریق چندین برش کوچک در پوست شما انجام می شود (به روش لاپاراسکوپی) انجام شود. نحوه انجام جراحی شما به شرایط فردی و رویکرد خاص جراح در مدیریت آن بستگی دارد.
درمان عوارض سرطان مری
درمان های انسداد مری و مشکل بلع (دیسفاژی) می تواند شامل موارد زیر باشد:
رفع انسداد مری
اگر سرطان، مری شما را باریک کرده است ، ممکن است یک جراح از آندوسکوپ و ابزار خاصی برای قرار دادن یک لوله فلزی (استنت) برای باز نگه داشتن مری استفاده کند. سایر گزینه ها شامل جراحی ، پرتودرمانی ، شیمی درمانی ، لیزر درمانی و فوتودینامیک درمانی است.
تأمین تغذیه
اگر در بلعیدن مشکل دارید یا اگر جراحی مری دارید ، پزشک ممکن است یک لوله تغذیه را توصیه کند. یک لوله تغذیه اجازه می دهد تغذیه مستقیماً به معده یا روده کوچک شما منتقل شود و به مری زمان بهبودی پس از درمان سرطان می دهد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند. داروهای شیمی درمانی معمولاً قبل از جراحی (neoadjuvant) یا بعد از (کمکی) در افراد مبتلا به سرطان مری استفاده می شود. شیمی درمانی را می توان با پرتودرمانی نیز ترکیب کرد.
در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته که فراتر از مری گسترش یافته است ، شیمی درمانی می تواند به تنهایی برای کمک به تسکین علائم و نشانه های ناشی از سرطان استفاده شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی که به آن مبتلا می شوید به این بستگی دارد که چه داروهای شیمی درمانی دریافت می کنید.
پرتو درمانی
در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. تابش به طور معمول از دستگاهی خارج از بدن شما ایجاد می شود که پرتوهای را به سمت سرطان شما هدایت می کند (تابش اشعه خارجی). یا به طور معمول ، می توان تابش را در داخل بدن نزدیک سرطان قرار داد (براکی تراپی).
پرتودرمانی اغلب با شیمی درمانی در افراد مبتلا به سرطان مری همراه است. این ماده معمولاً قبل از جراحی یا بعضاً بعد از جراحی استفاده می شود. پرتودرمانی همچنین برای تسکین عوارض سرطان مری پیشرفته استفاده می شود ، مانند زمانی که تومور به اندازه کافی بزرگ می شود تا غذا از معده شما جلوگیری کند.
از عوارض جانبی تابش مری می توان به واکنش های پوستی مانند آفتاب سوختگی ، بلعیدن دردناک یا دشوار و آسیب به اندام های اطراف مانند ریه ها و قلب اشاره کرد.
شیمی درمانی و پرتوی ترکیبی
ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است اثربخشی هر درمان را افزایش دهد. شیمی درمانی و پرتودرمانی ترکیبی ممکن است تنها درمانی باشد که دریافت می کنید ، یا می توان از درمان ترکیبی قبل از جراحی استفاده کرد. اما ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی احتمال و شدت عوارض جانبی را افزایش می دهد.
درمان دارویی هدفمند
درمانهای دارویی هدفمند روی نقاط ضعف خاص موجود در سلولهای سرطانی متمرکز هستند. با مسدود کردن این نقاط ضعف ، درمان های دارویی هدفمند می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند. برای سرطان مری ، داروهای هدفمند معمولاً با شیمی درمانی برای سرطان های پیشرفته یا سرطان هایی که به سایر درمان ها پاسخ نمی دهند ، ترکیب می شوند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با سرطان مقابله کند. سیستم ایمنی بدن شما که علیه بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلولهای سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که تشخیص سلولهای سرطانی را برای سلولهای سیستم ایمنی سخت می کند. ایمنی درمانی با تداخل در این روند کار می کند. برای سرطان ، ممکن است در صورت پیشرفت سرطان ، بازگشت سرطان یا سرطان به سایر قسمت های بدن ، از ایمونوتراپی استفاده شود.
مقاله نارسایی کلیه را مطالعه کنید.