حرف زدن در خواب

مروری درباره مشکل حرف زدن در خواب

 

حرف زدن خواب پاراسمونی است ، به این معنی که رفتاری است که هنگام خواب اتفاق می افتد. به طور کلی ، صحبت در خواب یک اتفاق معمول است و معمولاً دلیل نگرانی یا نشانه ای از بیماری نیست.

خوابیدن بی خطر است هرچند ، گاهی اوقات ، محتوایی که یک خواب گوینده از آن صحبت می کند ممکن است کاملاً گرافیکی یا نگران کننده باشد. گاهی اوقات ، کسانی که صحبت های خواب را می شنوند ممکن است این عمل را اهانت آور بدانند. همچنین ممکن است باعث بی خوابی دیگران در طول شب شود.

صحبت کردن در خواب حدود ۵ درصد بزرگسالان و تا ۵۰ درصد کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. بیشتر افراد وقتی استرس دارند یا کم خواب هستند ، صحبت می کنند. تحقیقات تکمیلی نشان می دهد بیش از ۶۶ درصد افراد در برخی موارد در خواب صحبت کرده اند.

افرادی که در خواب صحبت می کنند معمولاً هر بار بیش از ۳۰ ثانیه صحبت نمی کنند ، اما برخی ممکن است در طول شب بارها صحبت کنند. به نظر می رسد صحبت کنندگان خواب با خودشان صحبت می کنند ، اما به نظر می رسد بار دیگر مکالمه با دیگران ادامه دارد. گاهی اوقات این افراد در خواب نجوا می کنند و گاهی ممکن است فریاد بزنند.

 

محققان همه دلایل صحبت افراد در خواب را کشف نکرده اند. با این حال ، برخی تحقیقات نشان می دهد که صحبت کردن در خواب ممکن است به یک اختلال رفتار خواب سریع حرکت چشم (REM) مربوط باشد. اعتقاد بر این است که ناحیه ای از مغز که گفتار و حرکت را در هنگام خواب متوقف می کند ممکن است به طور صحیح در مکالمات خواب کار نکند و منجر به خوابیدن شود.

 

 

دلایل حرف زدن در خواب

این یک اعتقاد رایج است که حرف زدن در خواب فقط در هنگام خواب فرد می تواند رخ دهد. با این حال ، محققان از این امر مطمئن نیستند زیرا صحبت در خواب می تواند در هر مرحله از خواب رخ دهد.

خوابیدن معمولاً بی ضرر است. در بعضی موارد ، ممکن است نشانه ای از اختلال خواب یا سایر شرایط سلامتی باشد.

اختلال رفتار REM و وحشت شبانه ممکن است باعث فریاد فرد در هنگام خواب شود. رعب و وحشت در کودکان بیشتر از بزرگسالان در کودکان است و باعث می شود کودکان هم صحبت کنند و هم در خواب راه بروند.

صحبت در خواب نیز ممکن است به دلیل موارد زیر بوجود بیاید:

• فشار
• افسردگیپ
• کم خوابی
• خستگی روزانه
• سو مصرف الکل و مواد مخدر
• تب
• داروها

 

صحبت کردن در خواب ممکن است در خانواده ها وجود داشته باشد ، اگرچه عوامل بیرونی نیروی قوی تری هستند. صحبت در خواب ممکن است همزمان با اختلالات خواب باشد. موارد نادری وجود دارد که صحبت در خواب در بزرگسالان مربوط به تشنج یا اختلالات بهداشت روان باشد.

 

 

علائم حرف زدن در خواب

صحبت در خواب می تواند در هر مرحله از خواب رخ دهد. در مراحل ۱ و ۲ ، یک فرد ممکن است یک مکالمه کامل را بخوابد (به جز اینکه مکالمه خواب تنها کسی است که صحبت می کند) ، اما در مراحل ۳ و ۴ ، صحبت کردن در خواب بیشتر شبیه لوس شدن است.

شدت صحبت و مدت زمان خواب ممکن است متفاوت باشد. در موارد خفیف ، فرد هفته ای کمتر از یک قسمت دارد. در دلایل متوسط ​​، ممکن است صحبت در خواب بیش از یک بار در هفته رخ دهد و حتی یک همخواب را بیدار نگه دارد. قسمتهای شدید به طور شبانه انجام می شوند و ممکن است شامل قسمتهای مکرر باشند و در نتیجه دیگران را بیدار نگه دارید.

برای برخی از افراد ، صحبت در خواب یک مشکل کوتاه مدت است و با انجام یک سبک زندگی سالم می تواند آن را تغییر دهد. برای دیگران ، صحبت کردن در خواب ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد و مزمن شود.

صحبت کردن در خواب ممکن است شامل راه رفتن در خواب ، وحشت شبانه ، گیجی و تشنج باشد. یا ممکن است با اختلالات خواب از جمله اختلال رفتار خواب REM و آپنه انسدادی خواب همراه باشد ، یک اختلال خواب که با مکث در تنفس هنگام خواب مشخص می شود ، خواب را بی قرار و تازه نمی کند.

 

 

درمان حرف زدن در خواب

خوابیدن به ندرت به درمان نیاز دارد. با این حال ، صحبت شدید در خواب ممکن است نشانه ای از اختلال خواب یا شرایط پزشکی باشد که نیاز به درمان دارد. هر کسی که فکر می کند خوابیدن می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد ، باید با پزشک مشورت کند.

صحبت در خواب در کودکان به ندرت نیاز به درمان دارد. اگر والدین فکر می کنند فرزندشان مشکل خواب دارد ، باید با پزشک کودک خود صحبت کند.

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص صحبت کردن در خواب وجود ندارد. با این حال ، مطالعات خواب و ضبط خواب ممکن است به پزشکان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا فرد مبتلا به اختلال خواب جدی دیگری است که باعث علائم می شود.

 

بیشتر اوقات ، مشکلات خواب مضر نیستند و نیازی به هیچ درمانی ندارند. هیچ راهی برای توقف صحبت قطعی خواب وجود ندارد. با این حال ، اجتناب از استرس ، خواب کافی و اجتناب از سایر علل احتمالی می تواند بروز صحبت در خواب را کاهش دهد. اگر شما عزیزانی هستید که رفتاری راجع به خوابیدن دارند ، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

 

 

۹ روش درمانی برتر برای جلوگیری از خواب آلودگی در هنگام کمبود خواب

اگر خواب کافی ندارید و اثرات کم خوابی را تحمل می کنید ، ممکن است علاقه مند باشید که بهترین گزینه ها و روش های درمانی موجود برای این بیماری را بیاموزید.

خوشبختانه گزینه های زیادی وجود دارد که به شما کمک می کنند. بسیاری از عوامل محیطی می توانند اثرات از دست دادن خواب را خنثی کنند ، و برای فعال کردن سیستم تحریک مغز ما کار می کنند. برخی واضح است و برخی دیگر ممکن است شما را متعجب کند. امیدوارم روشی را برای رفع کمبود خواب خود پیدا کنید که از شکایت مشترک از عواقب جدی جلوگیری می کند.

 

۱-خواب

ممکن است حتی در نظر گرفتن این مسئله خیلی واضح به نظر برسد ، اما بهترین روش برای کم خوابی نیز آسان ترین روش است: بیشتر بخوابید. کم خوابی زمانی اتفاق می افتد که خواب کافی نداشته باشیم. این ممکن است به صورت مزمن ، با خواب ناکافی در مدت زمان طولانی اتفاق بیفتد ، یا ممکن است به طور حاد اتفاق بیفتد ، مانند زمانی که “یک شبانه روز را می کشیم”. هر کدام از ما نیازهای فردی به خواب داریم و میزان متوسط خواب در طول زندگی تغییر می کند. خواب بی کیفیت ، مانند خواب هایی که ممکن است در اختلالات خواب مانند بی خوابی یا آپنه خواب ایجاد شود ، همچنین ممکن است منجر به کمبود خواب شود.

ممکن است برای داشتن احساس بهتر به خواب بهبودی زیادی احتیاج نداشته باشید. پس از از دست دادن حاد خواب ، ممکن است یک شب ۸ ساعته خواب کافی باشد. در شرایط کمبود خواب مزمن ، ممکن است خواب در طول شب طولانی شود و چرت های اضافی در طول روز نیز می توانند کمک کنند. بهبود افراد کم سن و سال از خواب طولانی تر ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.

 

۲-فعالیت

گزینه بعدی برای درمان کم خوابی ، عکس خواب است: فعالیت. دوره های کوتاه فعالیت ممکن است به شما کمک کند تا هوشیارتر بمانید ، به ویژه هنگامی که کمبود خواب جزئی را تجربه می کنید.

با این حال ، اگر از کمبود خواب عمیق رنج می برید ، ممکن است منافع زیادی از تحرک پیدا نکنید. بسته به سطح فعالیت ، ممکن است افزایش خستگی (در مقابل بهبود خواب آلودگی) ایجاد کنید که می تواند مزایای هوشیاری بیشتر را خنثی کند.

 

۳-نور زیاد

قرار گرفتن در معرض نور شدید تأثیرات مهمی بر ریتم شبانه روزی بدن شما دارد. ریتم شبانه روزی الگویی از عملکردهای بدن ، از جمله خواب و بیداری است که با چرخه روز و شب تنظیم می شود. برخی شرایط مانند اختلال عاطفی فصلی (SAD) و اختلالات خواب ریتم شبانه روزی وجود دارد که در اثر قرار گرفتن به موقع در معرض نور شدید کمک می کند .

علاوه بر این ، در صورت کمبود خواب ، نور شدید ممکن است به شما کمک کند تا هوشیارتر شوید.

نتایج مطالعات تحقیقاتی در رابطه با میزان موثر بودن این امر تا حدودی متفاوت است. برخی نشان می دهند که نور در تغییر ریتم شبانه روزی موثر است ، که ممکن است به شما اجازه دهد بیشتر بیدار بمانید.  (به این کار افزایش تاخیر خواب نیز می گویند.) بعلاوه ، برخی تحقیقات نشان می دهد که عملکرد بهتر در شب ، به ویژه با کار شیفتی ، هنگامی که شرایط نوری روشن وجود دارد

جدا از نور معمولی محیط مانند ممکن است از نورهای بالای سر یا نور طبیعی مانند نور خورشید استفاده کنید ، قرار گرفتن در معرض یک جعبه نور نیز ممکن است مفید باشد.

 

۴-سر و صدا

اگر تا به حال پیدا کرده اید که رادیو را برای هشیار نگه داشتن صدا روشن می کنید ، ممکن است از خود بپرسید که آیا این واقعاً خواب آلودگی را بهبود می بخشد یا سایر اثرات کمبود خواب را دارد. ممکن است فوایدی داشته باشد ، اما متأسفانه نسبتاً کم است.

وقتی چیزی می شنویم ، مغز ما با کمی هوشیاری بیشتر به ما پاسخ می دهد. این شرایط می تواند مشکل ساز باشد در صورتی که محیط خواب پر سر و صدایی داشته باشیم ، اما اگر بخواهیم بیدار بمانیم می تواند مفید باشد.

ما معمولاً به محرک های جدید بهترین پاسخ را می دهیم. به عبارت دیگر ، وقتی نویز پس زمینه را به مدت کافی در معرض آن قرار می دهیم ، تنظیم می کنیم. به عنوان مثال ، صدای هوا در مجاری گردش می کند ، صدای آرام صدای فن کامپیوتر یا هر تعداد دیگر از صداها پس از مدتی در پس زمینه محو می شود. صداهای جدید توجه ما را به خود جلب می کند .بنابراین سر و صدا ممکن است در هشدار دادن به ما تا حدی مفید باشد. اگر با هم آواز بخوانید ، ممکن است سود بیشتری هم داشته باشد.

 

 

۵-حالت خوابیدن

مطمئناً خوابیدن هنگام ایستادن دشوارتر است ، بنابراین وضعیت بدن به وضوح می تواند اثرات مفیدی در کمبود خواب داشته باشد.

این مربوط به فعال سازی چیزی به نام سیستم عصبی دلسوز است. سیستم عصبی دلسوز عملکردهای خودکار بدن مانند ضربان قلب و گشاد شدن مردمک چشم را کنترل می کند . بعنوان یک مثال بعید ، این سیستم است که وقتی به شما حمله شیر می شود به طور غریزی کار می کند. بنابراین ، در افزایش هوشیاری و خنثی سازی اثرات کمبود خواب کاملاً مثر است.

 

۶-کافئین

جدا از اینکه به راحتی می توانید بیشتر بخوابید ، بهترین درمان تنها برای محرومیت از خواب ممکن است کافئین باشد. این محرک طبیعی در بسیاری از غذاها و نوشیدنی های رایج ، از جمله قهوه ، چای ، نوشابه ، نوشیدنی های انرژی زا و شکلات یافت می شود.

در افزایش هوشیاری بسیار موثر است. ممکن است برخی از عوارض جانبی جزئی مانند سردرد در دوره ترک یا لرزش هنگام استفاده بیش از حد وجود داشته باشد ، اما کافئین به طور قابل توجهی تحمل می شود. به طور گسترده ای در دسترس و نسبتاً ارزان است ، و آن را به درمانی قابل اعتماد و اغلب مورد استفاده برای کمبود خواب تبدیل می کند. به طور کلی ، کافئین بهتر است در مقادیر کمی که در فواصل مختلف در طول دوره بیداری مصرف می شود ، استفاده شود.

 

۷-داروهای محرک

جدا از کافئین ، محرکهای دیگری نیز به عنوان داروهای تجویز شده و بدون نسخه وجود دارد که ممکن است در کاهش علائم کمبود خواب مفید باشد. برخی از داروهای خیابانی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند ، هوشیاری را بهبود نمی بخشند. الکل روی آن تأثیر منفی می گذارد و اگر نیکوتین برای درمان خواب آلودگی تجویز شود هیچ تأثیری ندارد. سایر محرک هایی که ممکن است خواب آلودگی را تسکین دهند شامل آمفتامین ، متیل فنیدیت (ریتالین) و مودافینیل (Provigil) است .

 

داروهای محرک تجویز می توانند هوشیاری را افزایش دهند ، اما ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی نیز داشته باشند (از جمله اثرات قلبی و خطر سو abuse استفاده) ، بنابراین فقط به عنوان آخرین چاره یا در شرایطی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) ، شیفت کاری استفاده می شود ، و نارکولپسی.

داروهای محرک فقط پس از مشورت با پزشک باید مصرف شوند.

 

۸-انگیزه و علاقه

شما ممکن است فکر کنید که اگر واقعاً به فعالیتهایی که انجام می دهید اهمیت می دهید احتمال هوشیاری و توجه شما بیشتر است. یک سخنرانی یا جلسه جلسه خسته کننده ممکن است فقط کاری باشد که شما را بخوابد بخوابید. با این حال ، وقت گذراندن با عزیزانتان یا پیگیری یک سرگرمی مورد علاقه ممکن است شما را حداقل در کوتاه مدت بیدار نگه دارد.

در واقع ، مطالعات نشان داده است افرادی که مشوق هایی مانند پاداش مالی دریافت می کنند ، بهتر می توانند بیدار بمانند. این هوشیاری بهبود یافته در ۳۶ ساعت اول کاهش خواب ادامه داشت.

با این حال ، از روز بعد شروع به سقوط کرد. در روز سوم از دست دادن خواب ، جوایز تاثیری در بهبود هوشیاری نداشت. بنابراین ، این مزایا ممکن است در کمبود خواب حاد مفید باشد ، اما از دست دادن طولانی مدت خواب می تواند اثرات آنها را تضعیف کند.

 

۹-تاثیرات گروهی

سرانجام ، برخی از باورها در بین مردم شناسان وجود دارد که ممکن است تأثیرات کمبود خواب در شرایطی که در یک گروه قرار دارند ، کاهش یابد.

ممکن است تصور کنید که تعداد انگشت شماری از افراد کم خواب قادر به تعامل با یکدیگر در راه های حفظ هوشیاری هستند. این ممکن است به اندازه برگزاری مکالمه ای باشد که در آن چندین هشدار و پاسخ وجود دارد. علاوه بر این ، ممکن است یک عنصر اجتماعی وجود داشته باشد ، مانند اینکه کسی آنجا باشد که شما را از خواب بیدار کند.

این تأثیر ممکن است در شرایطی مفید باشد که حداقل برخی از اعضای گروه به خوبی استراحت کرده باشند. این اثرات گروهی ممکن است در شرایط انتخابی مفید باشد ، اما با محرومیت مزمن خواب ممکن است اثرات آن کاهش یابد.