بررسی اجمالی شب ادراری
بی اختیاری شبانه یا شب ادراری شبانه نیز نامیده می شود – ادرار غیر ارادی هنگام خواب در شب انتظار می رود.
ملحفه و لباس خواب خیس – و یک کودک خجالت زده – یک صحنه آشنا در بسیاری از خانه ها است. اما ناامید نشو خیس شدن در رختخواب نشانه ای از خراب شدن آموزش توالت نیست. این اغلب فقط یک قسمت طبیعی از رشد کودک است.
به طور کلی ، شب ادراری قبل از ۷ سالگی نگران کننده نیست. در این سن ، ممکن است کودک شما هنوز در حال کنترل مثانه در شب باشد.
در صورت ادامه شب ادراری، با صبر و درک مشکل را برطرف کنید. تغییر شیوه زندگی ، آموزش مثانه ، هشدار دهنده های رطوبت و گاهی اوقات دارو ممکن است به کاهش خیس شدن تخت کمک کند.
علائم شب ادراری
بیشتر کودکان تا ۵ سالگی کاملاً در توالت آموزش دیده اند ، اما در واقع هیچ تاریخی برای کنترل کامل مثانه وجود ندارد. بین ۵ تا ۷ سالگی ، شب ادراری در رختخواب همچنان برای برخی از کودکان به عنوان یک مشکل است. پس از ۷ سال سن ، تعداد کمی از کودکان هنوز تخت را خیس می کنند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
بیشتر کودکان به خودی خود از خیس شدن در رختخواب رها می شوند – اما بعضی از آنها به کمی کمک نیاز دارند. در موارد دیگر ، خیس شدن در رختخواب ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به توجه پزشکی دارد.
در این موارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:
- کودک شما بعد از ۷ سالگی هنوز تخت را خیس می کن
- کودک شما بعد از چند ماه، رختخواب را خیس می کند
- شب ادراری در رختخواب همراه با ادرار دردناک ، تشنگی غیرمعمول ، ادرار صورتی یا قرمز ، مدفوع سفت یا خروپف است
علل شب ادراری
هیچ کس به طور قطعی نمی داند چه چیزی باعث شب ادراری می شود ، اما عوامل مختلفی می توانند در این امر نقش داشته باشند:
مثانه کوچک
مثانه کودک شما ممکن است به اندازه کافی رشد نکند تا ادرار تولید شده در طول شب را نگه دارد.
عدم توانایی تشخیص مثانه
اگر عصب هایی که مثانه را کنترل می کنند به کندی بالغ می شوند ، ممکن است مثانه پر کودک شما را بیدار نکند – به خصوص اگر کودک شما خواب عمیق باشد.
عدم تعادل هورمون ها
در دوران کودکی ، برخی از کودکان برای کاهش سرعت تولید ادرار در شب ، به اندازه کافی هورمون ضد ادرار (ADH) تولید نمی کنند.
عفونت مجاری ادراری
این عفونت می تواند کنترل ادرار را برای کودک شما دشوار کند. علائم و نشانه ها ممکن است خیس شدن در رختخواب ، حوادث روزانه ، تکرر ادرار ، ادرار قرمز یا صورتی و درد در هنگام دفع ادرار باشد.
آپنه خواب
گاهی اوقات شب ادراری نشانه آپنه انسدادی خواب است ، وضعیتی که در آن تنفس کودک در هنگام خواب قطع می شود – اغلب به دلیل التهاب یا بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها. علائم و نشانه های دیگر ممکن است شامل خروپف و خواب آلودگی در روز باشد.
دیابت
برای کودکی که معمولاً در شب خشک است ، خیس شدن در رختخواب ممکن است اولین نشانه دیابت باشد. علائم و نشانه های دیگر ممکن است دفع ادرار به مقدار هم زمان ، افزایش تشنگی ، خستگی و کاهش وزن علی رغم اشتهای خوب باشد.
یبوست مزمن
از همین ماهیچه ها برای کنترل دفع ادرار و مدفوع استفاده می شود. وقتی یبوست طولانی مدت باشد ، این عضلات می توانند از کار بیفتند و باعث خیس شدن تخت در شب می شوند.
یک مشکل ساختاری در دستگاه ادراری یا سیستم عصبی
به ندرت ، خیس شدن تختخواب به نقص در سیستم عصبی یا سیستم ادراری کودک مربوط می شود.
عوامل خطراناک در شب ادراری
خیس شدن در رختخواب ممکن است روی همه افراد تأثیر بگذارد ، اما در پسران دو برابر دختران است. عوامل مختلفی با افزایش خطر خیس شدن بستر مرتبط است ، از جمله:
استرس و اضطراب حوادث استرس زا : مانند خواهر یا برادر بزرگ شدن ، شروع مدرسه جدید ، یا خوابیدن در خارج از خانه که ممکن است باعث شب ادراری شود.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از والدین کودک یا هر دو کودک در کودکی با مشکل شب ادراری مواجه بوده اند ، فرزند آنها نیز احتمالا شب ادراری تجربه خواهد کرد.
اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD): شب ادراری در کودکانی که بیش فعالی دارند بیش از حد دیده می شود.
عوارض شب ادراری
اگرچه ناامیدکننده است اما شب ادراری بدون دلیل جسمی هیچ خطری برای سلامتی ندارد. با این حال ، خیس شدن در رختخواب می تواند برخی از مسائل را برای کودک شما ایجاد کند ، از جمله:
- گناه و خجالت ، که می تواند باعث کاهش عزت نفس شود
- از دست دادن فرصت های فعالیت های اجتماعی ، مانند خواب و اردو
- قرمزی و خارش در قسمت پایین و ناحیه تناسلی کودک – بخصوص اگر کودک شما با لباس زیر مرطوب بخوابد
تشخیص شب ادراری
بسته به شرایط ، پزشک ممکن است موارد زیر را برای شناسایی هرگونه دلیل اصلی شب ادراری و کمک به تعیین درمان توصیه کند:
- معاینه بدنی
- بحث در مورد علائم ، مصرف مایعات ، سابقه خانوادگی ، عادات روده و مثانه و مشکلات مرتبط با خیس شدن تخت
- آزمایش ادرار برای بررسی علائم عفونت یا دیابت
- اشعه ایکس یا آزمایشات تصویربرداری دیگر از کلیه ها یا مثانه برای بررسی ساختار مجاری ادراری
- در صورت لزوم ، انواع دیگر آزمایش یا ارزیابی دستگاه ادراری
درمان شب ادراری
بیشتر کودکان به تنهایی از شب ادراری در رختخواب رها می شوند. در صورت نیاز به درمان ، می توان بر اساس بحث در مورد گزینه ها با پزشک خود و شناسایی مواردی که برای وضعیت شما بهترین کار را دارند ، انجام داد.
تغییر در سبک زندگی – مانند پرهیز از مصرف کامل کافئین و محدود کردن مصرف مایعات در شب – ممکن است تاثیرات خوبی داشته باشد. با این حال ، اگر تغییر شیوه زندگی موفقیت آمیز نباشد یا دانش آموز شما از خیس شدن تخت وحشت داشته باشد ، ممکن است با درمان های اضافی به او کمک کند.
در صورت یافتن ، دلایل اصلی خیس شدن در رختخواب ، مانند یبوست یا آپنه خواب ، باید قبل از سایر درمان ها برطرف شوند.
گزینه های درمان شب ادراری ممکن است شامل هشدار دهنده های رطوبت و دارو باشد.
زنگ هشدار رطوبت
این دستگاه های کوچک با باتری – بدون نسخه در اکثر داروخانه ها – به یک پد حساس به رطوبت روی لباس خواب یا ملافه های کودک شما متصل می شوند. وقتی لنت احساس خیس بودن کرد ، زنگ هشدار روشن می شود.
در حالت ایده آل ، زنگ هشدار رطوبت درست هنگامی که کودک شما ادرار می کند به صدا در می آید – به موقع برای کمک به کودک در بیدار شدن ، جریان ادرار را متوقف کنید و به توالت بروید. اگر کودک شما خواب سنگین است ، ممکن است فرد دیگری نیاز به گوش دادن به زنگ خطر و بیدار کردن کودک داشته باشد.
اگر زنگ هشدار رطوبت را امتحان کردید ، وقت زیادی به آن بدهید. دیدن هر نوع پاسخ اغلب یک تا سه ماه و رسیدن به شبهای خشک حداکثر ۱۶ هفته طول می کشد. آلارم رطوبت برای بسیاری از کودکان موثر است ، خطر عود یا عوارض جانبی کمی دارد و ممکن است راه حل طولانی مدت بهتری نسبت به دارو ارائه دهد. این دستگاه ها معمولاً تحت پوشش بیمه نیستند.
دارو
به عنوان آخرین چاره ، ممکن است پزشک کودک شما برای مدت کوتاهی دارو برای جلوگیری از خیس شدن تخت تجویز کند. انواع خاصی از داروها می توانند:
تولید ادرار آهسته در شب: داروی دسموپرسین (DDAVP) تولید ادرار در شب را کاهش می دهد. اما نوشیدن بیش از حد مایعات همراه با دارو می تواند مشکلاتی ایجاد کند و اگر کودک شما علائمی مانند تب ، اسهال یا حالت تهوع دارد ، از مصرف دسموپرسین خودداری شود. حتماً دستورالعملهای استفاده از این دارو را به دقت دنبال کنید.
دسموپرسین به صورت خوراکی به صورت قرص تجویز می شود و فقط برای کودکان بالای ۵ سال استفاده می شود. طبق گفته سازمان غذا و دارو ، فرمولاسیون اسپری بینی دسموپرسین (Noctiva) به دلیل خطر عوارض جانبی جدی دیگر برای درمان خیس شدن در بستر توصیه نمی شود.
مثانه را آرام کنید: اگر کودک شما مثانه کوچکی دارد ، داروی ضد کولینرژیک مانند اکسی بوتینین (Ditropan XL) ممکن است به کاهش انقباضات مثانه و افزایش ظرفیت مثانه کمک کند ، به خصوص اگر خیس شدن روز نیز اتفاق بیفتد. این دارو معمولاً همراه با سایر داروها استفاده می شود و به طور کلی در صورت عدم موفقیت در سایر درمان ها توصیه می شود.
گاهی اوقات ترکیبی از داروها بیشترین تأثیر را دارند. هیچ تضمینی وجود ندارد ، و دارو نمی تواند مشکل را درمان کند.شب ادراری در رختخواب معمولاً با قطع دارو از بین می رود ، تا اینکه در سنی که از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد ، خود به خود برطرف می شود.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
در اینجا تغییراتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید و ممکن است کمک کند:
مایعات را هنگام عصر محدود کنید
دریافت مایعات کافی مهم است ، بنابراین نیازی به محدود کردن میزان نوشیدن کودک در روز نیست. با این حال ، نوشیدن مایعات در صبح و اوایل بعد از ظهر را تشویق کنید ، که ممکن است تشنگی را در عصر کاهش دهد. اما اگر کودک شما عصرها در یک تمرین ورزشی یا بازی شرکت می کند ، مایعات شب را محدود نکنید.
از نوشیدنی ها و غذاهای حاوی کافئین خودداری کنید
نوشیدنی های حاوی کافئین در هر زمان از روز برای کودکان دلسرد می شوند. از آنجا که کافئین ممکن است مثانه را تحریک کند ، به خصوص در عصر ناامید می شود.
تخلیه مثانه از ادرار پیش از خواب
تخلیه مضاعف ادرار کردن در ابتدای برنامه قبل از خواب و سپس دوباره درست قبل از خوابیدن است. به کودک خود یادآوری کنید که در صورت لزوم استفاده از توالت در طول شب درست است. از چراغ های کوچک شب استفاده کنید ، بنابراین کودک شما می تواند به راحتی راه بین اتاق خواب و حمام را پیدا کند.
استفاده منظم از توالت را در طول روز تشویق کنید
در طول روز و عصر پیشنهاد کنید که کودک شما هر دو ساعت یا حدوداً ادرار کند ، یا حداقل اغلب به اندازه کافی برای جلوگیری از احساس فوریت ادرار کند.
شستشوی آلت تناسلی
برای جلوگیری از بثورات ناشی از لباس زیر مرطوب ، به کودک کمک کنید هر روز قسمت پایین و دستگاه تناسلی خود را بشوید. همچنین ممکن است به پوشاندن ناحیه آسیب دیده با پماد محافظ رطوبت یا کرم هنگام خواب کمک کند. توصیه های مربوط به محصول را از متخصص اطفال بخواهید.
درمان های جایگزین
برخی از افراد ممکن است روش های مکمل یا دارویی جایگزین را برای درمان شب ادراری انتخاب کنند. برای رویکردهایی مانند هیپنوتیزم ، طب سوزنی ، کایروپراکتیک درمانی و گیاهان درمانی شواهد اثر بخشی برای شب ادراری ضعیف و بی نتیجه است یا ثابت شده که چنین تلاشهایی بی نتیجه است. در بعضی موارد ، مطالعات بسیار کوچک بودند یا به اندازه کافی دقیق یا هر دو مورد نبودند.
قبل از شروع هرگونه درمان مکمل یا جایگزین ، حتماً با پزشک کودک خود صحبت کنید. اگر رویکرد غیر متعارفی را انتخاب کردید ، از پزشک سوال کنید که آیا این روش برای کودک شما بی خطر است یا خیر و مطمئن شوید که با داروهایی که کودک شما مصرف می کند تداخل ندارد.
کنار آمدن و پشتیبانی
کودکان برای تحریک والدین خود تخت را خیس نمی کنند. سعی کنید صبور باشید زیرا شما و فرزندتان با هم مشکل را حل خواهید کرد. درمان موثر ممکن است شامل چندین استراتژی باشد و موفقیت آن ممکن است زمان بر باشد.
نسبت به احساسات کودک خود حساس باشید
اگر فرزندتان استرس یا اضطراب دارد ، او را تشویق کنید تا این احساسات را ابراز کند. حمایت و تشویق ارائه دهید. وقتی کودک شما احساس آرامش و امنیت می کند ، ممکن است خیس شدن تخت مشکل کمتری داشته باشد. در صورت نیاز ، با پزشک متخصص اطفال در مورد راهکارهای اضافی برای مقابله با استرس صحبت کنید.
برای پاکسازی آسان برنامه ریزی کنید
تشک کودک خود را با روکش پلاستیکی بپوشانید. از لباس های زیر ضخیم و جاذب برای کمک به دفع ادرار در شب استفاده کنید. ملافه و لباس خواب اضافی را دستی نگه دارید. با این حال از استفاده طولانی مدت از پوشک یا لباس زیر کششی یکبار مصرف خودداری کنید.
از کودک خود کمک بگیرید
اگر متناسب با سن است ، از کودک خود بخواهید که لباس زیر و پیژامه خیس خود را بشویید یا این وسایل را برای شستن در یک ظرف خاص قرار دهید. مسئولیت خیس شدن در رختخواب ممکن است به کودک شما کمک کند تا کنترل بیشتری بر وضعیت داشته باشد.
تلاش را جشن بگیرید
خیس شدن در رختخواب غیر ارادی است ، بنابراین منطقی نیست که کودک خود را به دلیل خیس شدن تخت تنبیه کنید یا اذیت کنید. همچنین خواهران و برادران را از مزاحمت کودکی که تخت را خیس می کند ، منصرف کنید. در عوض ، کودک خود را بخاطر رعایت برنامه های معمول قبل از خواب و کمک به پاکسازی بعد از حوادث ستایش کنید. اگر فکر می کنید این ممکن است در کودک شما ایجاد انگیزه کند از سیستم پاداش برچسب استفاده کنید.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک برای حل مشکل
شما احتمالاً با مراجعه به متخصص اطفال کودک خود این کار را شروع خواهید کرد. با این حال ، او ممکن است شما را به پزشکی متخصص در زمینه اختلالات ادراری ارجاع دهد (متخصص ارولوژی اطفال یا نفرولوژیست کودکان).
در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آمادگی در قرار ملاقات و اطلاع از انتظارات شما از پزشک وجود دارد.
آنچه شما می توانید انجام دهید
قبل از قرار ملاقات خود ، لیستی از موارد زیر تهیه کنید:
علائم و نشانه ها
از جمله علائم عمده ای که ممکن است با خیس شدن بستر ارتباط نداشته باشد. یادداشت روزانه بازدید از حمام کودک و شبهای مرطوب و خشک را در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که کودک شما چه وقت به توالت می رود و آیا احساس فوریت ادرار کرده است. همچنین توجه داشته باشید که کودک شما مخصوصاً بعد از شام چه مقدار مایعات می نوشد.
اطلاعات شخصی کلیدی
از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی
هرگونه سابقه خانوادگی شب ادراری
از جمله خواهر و برادر یا والدین.
تمام داروها ، ویتامین ها ، گیاهان و سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند و مقدار مصرف آن.
سوالاتی که می توانید از پزشک کودک خود بپرسید تا بتوانید از وقت خود در کنار هم نهایت استفاده را ببرید.
برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن از پزشک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- چه چیزی باعث می شود کودک من تخت را خیس کند؟
- چه زمانی ممکن است او خیس شدن تخت را پشت سر بگذارد؟
- چه روش های درمانی موجود است و کدام یک را توصیه می کنید؟ آیا عوارض جانبی دارد؟
- آیا گزینه دیگری برای رویکرد اصلی که شما پیشنهاد می دهید وجود دارد؟
- آیا فرزند من باید از محدودیت های نوشیدن پیروی کند؟
- آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
در زمان قرار ملاقات خود از پرسیدن سالات دیگر دریغ نکنید.
چه انتظاری از پزشک خود دارید
پزشک شما احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده باشید تا به آنها پاسخ دهید تا وقت خود را برای مرور هر نکته ای که می خواهید روی آن تمرکز کنید ، ذخیره کنید. پزشک شما ممکن است بپرسد:
آیا سابقه شب ادراری بستر در خانواده وجود دارد؟
آیا کودک شما همیشه تخت را خیس کرده است ، یا این تختخواب اخیراً شروع شده است؟
کودک شما چند بار تخت را خیس می کند؟
آیا دوره هایی از زمان وجود دارد که کودک شما دچار شب ادرای نشود؟
آیا کودک شما در طول روز خشک است؟
آیا فرزند شما دچار مدفوع می شود؟
آیا کودک شما هنگام ادرار از درد یا علائم دیگر شکایت دارد؟
آیا کودک شما با تغییر عمده زندگی یا استرس های دیگری روبرو است؟
اگر از هم جدا شده اید یا طلاق گرفته اید ، آیا فرزندتان به تناوب در خانه هر یک از والدین زندگی می کند و آیا خیس شدن تخت در هر دو خانه اتفاق می افتد؟
چگونه به شب ادراری کودک پاسخ می دهید؟